خلاصة:
هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی برنامه تابآوری پنسیلوانیا بر کاهش نشانگان افسردگی، اضطراب، استرس و نگرشهای ناکارآمد و افزایش خوشبینی در دانشجویان انجام شد. روش: روش پژوهش آزمایشی با طرح پیشآزمون، پسآزمون با گروه گواه بود. 34 نفر به عنوان نمونه پژوهش از بین 1200 نفر از دانشجویان کارشناسی ورودی جدید سال تحصیلی 93-1392 دانشگاه شهید بهشتی با استفاده از روش نمونهگیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایشی و گواه جایگزین شدند. ابزارهای این پژوهش شامل مقیاس افسردگی، اضطراب و استرس؛ مقیاس نگرشهای ناکارآمد و فرم تجدید نظر شده آزمون جهتگیری زندگی بود. برنامه تابآوری پنسیلوانیا به صورت هفتگی طی شش جلسه دو ساعته به گروه آزمایشی، آموزش داده شد. یافتهها: نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد برنامه تابآوری پنسیلوانیا در کاهش نمرات افسردگی، اضطراب و استرس و نگرشهای ناکارآمد و افزایش خوشبینی در دانشجویان موثر بوده است و نتایج بعد از دو ماه در مرحله پیگیری نیز پایدار مانده بود. نتیجهگیری: در مجموع نتایج این پژوهش حاکی از آن است که برنامه تابآوری پنسیلوانیا، در کاهش علائم افسردگی، اضطراب و استرس و نگرشهای ناکارآمد و افزایش خوشبینی در دانشجویان، برنامهایی سودمند است و از این برنامه میتوان در جهت پیشگیری از بروز آسیبهای روانی در دانشجویان ورودی جدید دانشگاهها استفاده نمود.
ملخص الجهاز:
World Health Organization (WHO) ٢٠ ورنون و برناند (٢٠٠٦)؛ دابسون ، هالون ، دايميجين ، اسکاملينک ، کولنبرگ و گالوپ (٢٠٠٨)؛ چاپلين ، گيلهام ، رويچ ، الکون ، ساموئل ، فررز و همکاران (٢٠٠٦) و استيس ، راده ، گائو و ويد (٢٠١٠) با استفاده از برنامه تاب آوري پنسيلوانيا، علاوه بر کاهش معني دار نشانگان افسردگي و اضطراب ، کاهش باورها و افکار خودايند منفي، باورهاي مبتني بر درماندگي، و افزايش خوش بيني و عزت نفس را نيز نشان داده است .
در ايران مطالعه هاي چندي در مورد اثربخشي اين برنامه و اثربخشي برنامه هاي شناختي-رفتاري بر افزايش خوش بيني، عزت نفس ، حل مسأله ، جرأت مندي و کاهش نشانگان اضطرابي و نگرش هاي ناکارامد انجام شده است (بساکنژاد، زرگر و حاتمي سربرزه ، ١٣٩٢؛ وثوقي، پورشريفي و عليلو، ٢٠١١؛ وحيديمطلق ، کج باف و صالح زاده ، ١٣٩٠).
در يکي از اين مطالعات منصوري، شکري، پورشهريار، پوراعتماد و رحيمينژاد (١٣٩٣) اثربخشي مثبت برنامه تاب آوري پنسيلوانيا را بر سازگاري روان شناختي، افکار خودايند منفي و سبک هاي اسنادي دانشجويان نشان دادند.
بنابراين ، با توجه به نتايج يافته هاي مختلف در زمينه اثربخشي برنامه تاب آوري پنسيلوانيا در کاهش نشانگان افسردگي، اضطراب ، استرس و همچنين افزايش ميزان خوش بيني در بين افراد از يک سو؛ و نيز اهميت و ضرورت اجراي برنامه هاي مداخله اي و آموزشي به منظور تأمين و ارتقاي بهداشت رواني دانشجويان و تجهيز آن ها به منابع روان شناختي مؤثر در مواجهه با تجارب تنيدگيزاي تحصيلي و غيرتحصيلي از سوي ديگر، در اين پژوهش به صورت تجربي فرضيه هاي زير آزمون شد.