ملخص الجهاز:
"گرچه تا امروز بحث عمدتا در مورد میزان تعهدات بیمهگران در بیمههای مسؤولیت بوده اینک کاملا روشن شده است که درجهء بالای نامشخص بودن ارزیابیها، دست و بال بیمهگران بیمهء اموال را هم بسته است:آیا اینان در مورد پرداخت غرامت به تک تک بیمهگذاران مسؤول هستند و امکان تجمع خطر تا چه حد وجود دارد؟ ماجرا از این قرار است که برنامهریزی سال بر اساس دو رقم(برای مثلا دو 00 به جای 1900 تا 2000)ممکن است موجب نتایج غلط در دیگر محاسبات شود و از این رو،در عمل خطاهای غیر قابل ردگیری،با توجه به دانش امروزی ما،مطمئنا امری عادی خواهد بود.
از یک سو،اکثریت قریب به اتفاق بیمهگران عقیده دارند که خسارتهای ناشی از مشکلات سال 2000 ( Y2k )1را نمیتوان تحت بیمهنامهء اموال پوشش داد،زیرا که این بیمهنامه اساسا برای خسارتهای مستقیم،ناگهانی و غیر قابل پیشبینی تنظیم شده است.
بیمهگران بیمهء اموال قویا مخالف این عقیده هستند که بر اساس بیمهنامهء تمام خطر موجود،صرف«از کار افتادن» تجهیزات پردازش اطلاعات باید خسارت تلقی شود و به همین دلیل،تعمیر نرمافزار وابسته،خسارتهای ناشی از عملیات و توقف تولید نیز تحت پوشش است.
در هنگام ارزیابی تک تک ریسکها،با توجه به ریسک ناشی از تغییر تاریخ، راهنمایی کردن بیمهگذاران به ویژه بسیار با اهمیت است:بیمهگذاری که بتواند میزان درگیری خود با ریسک و پتانسیل خسارتها را تجزیه و تحلیل کند و از هر اقدام ممکن برای پیشگیری از خسارت کوتاهی نورزد،باید با معیار ارزیابی جداگانه مورد قضاوت قرار گیرد؛باید بین او و کسی که هیچ گونه بینشی از اقدامات پیشگیرانه ندارد و تمایلی هم به درک آن ابراز نمیدارد،تمایز قایل شد."