خلاصة:
پژوهش حاضر با هدف پیشبینی رضامندی زوجیت بر اساس ویژگیهای شخصیتی و نیازهای بنیادین روانشناختی با میانجیگری سلامتروان در مادران دختران تیزهوش انجام شد. پژوهش یک مطالعۀ توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعۀ آماری مادران دانشآموزان تیزهوش دورۀ اول متوسطه شهر تهران بودند. دراین پژوهش 245 مادر شرکت کردند که با روش نمونهگیری تصادفی خوشهای انتخاب شده بودند. ابزارهای این پژوهش مقیاس ویژگیهای شخصیتی نئو، نیازهای بنیادین روانشناختی، سلامت عمومی و رضامندی زوجیت افروز بود. دادهها با استفاده از تحلیل مسیر و مدلیابی معادلات ساختاری بهوسیله نرمافزار AMOSبا استفاده از شاخصهای آزمون مجذور کای، شاخص برازش تطبیقی (CFI)، و ریشۀ دوم میانگین خطای تقریب (RMSEA) تحلیل شد. یافتهها نشان داد که از بین صفات شخصیتی، روانرنجورخویی به صورت منفی و وظیفهشناسی و برونگرایی به صورت مثبت بر رضامندی مادران اثر داشته است( 05/0p<). نیازهای بنیادین روانشناختی به صورت مثبت و معنادار بر رضامندی مادران اثر داشته است(05/0p<). سلامتروان به صورت منفی و معنادار بر رضامندی مادران اثر داشته است (05/0p<). سلامتروان اثر روان رنجورخویی بر رضامندی را به صورت منفی و اثر برونگرایی و وظیفهشناسی بر رضامندی را به صورت مثبت و معنادار میانجیگری کرده بود و سلامتروان اثر نیازهای بنیادین روانشناختی بر رضامندی را به صورت مثبت و معنادار میانجیگری کرده بود( 05/0p<). بر اساس نتایج مشخص شد صفات شخصیتی (روانرنجورخویی به صورت منفی و وظیفهشناسی و برونگرایی به صورت مثبت)، و نیازهای بنیادین روانشناختی با میانجیگری سلامتروان بر رضامندی مادران دختران تیزهوش اثر داشته است. بنابراین، دراین حوزه با در نظرگرفتن نیازهای بنیادین، صفات شخصیتی و سلامتروان به برنامۀ خانوادهمحور نیاز است تا رضایتمندی زوجیت افزایش یابد.
<strong>کلید واژهها</strong>