خلاصة:
این پژوهش به بررسی رابطه سیاست ـ اداره در کشور ایران بهصورت مورد مطالعه در دولت دهم (1388-1392) پرداخته است و با استفاده از تحلیل مضمون مصاحبههای نیمهساختاریافته با 25 نفر از منتخبان سیاسی مجلس، مدیران دولتی زیرمجموعه قوه مجریه و افرادی که هر دو نقش را تجربه کردهاند با استفاده از انتخاب مشارکتکنندگان به روش گلوله برفی به نتایجی دست یافت. نتایج این پژوهش نشان داد که رابطه سیاست و اداره در ایران در شرایط خاصی قرار دارد بهنحویکه منتخبان سیاسی با دخالتهای خود در عزل و نصبها و تخصیص بودجه و توزیع رفاه عمومی در حرفهایگرایی بخش اداره دخالت کرده و مدیران دولتی نیز با دخالت در فرآیند دستورگذاری و تدوین خطمشی عمومی و عدم اجرا یا تفسیر و اجرای خطمشیهای خودساخته یا اجرای خطمشیهای منسوخ و... عملا در خطمشی دخالت میکنند که وجود این وضعیت باعث سیاستزدگی اداره و ناکارآمدی خطمشیگذاری عمومی در ایران شده است.
ملخص الجهاز:
مقدمه از ابتدای شکلگیری رشته مدیریت دولتی و مطرحشدن موضوع دوگانگی سیاست- اداره توسط ویلسون، همواره رابطه این دو باهم مورد تعامل بوده است (Demir & Nyhan, 2008) که در ابتدا با وجود پارادایم اداره دولتی سنتی بر جدایی کامل این دو از هم تاکید میشد (Overeem, 2005) بهطوریکه چنین استنباط میشد که برای جلوگیری از استبداد و انباشت قدرتهای تقنینی، اجرایی و قضایی (Goodnow, 1914) به دست یک دسته یا یک فرد که شرایط استبدادی ایجاد میکند، لازم است ساختارهای حاکمیتی بهمرور جدا شوند (Rosenbloom, Newbold & Doughty, 2017) و سپس با شکلگرفتن الگوهای جدید اداره امور عمومی نوین و رشد سریع دانش اداره عمومی در کنار دانش علوم سیاسی (Kaufman, 1956) بر تعامل و تاثیر مثبت این دو بر هم تاکید شده است (Guy, 2003).
از اینرو در این پژوهش با درنظرگرفتن تعاملات مدیران دولتی دولت دهم و نمایندگان مجلس شورای اسلامی در سالهای 1392-1388 به لحاظ واکنشهای گسترده اجتماعی که برخی تعاملات در آن سالها و پس از آن در پی داشته است، نحوه تعامل بین اداره و خطمشی را با کمکگرفتن از مدل تعامل سیاست-اداره اسوارا که بر ترکیب و تعامل دموکراسی نماینده و حرفهایگرایی در دولت تاکید میکند و دارای چهار حالت سلطه سیاسی، استقلال بوروکراسی، بنبست سیاسی و الگوی تعامل است (2001 Svara,) مورد بررسی قرار داده و با مفاهیم نوآورانه دریافتشده مختص کشور ایران، وضعیت رابطه خطمشی-اداره مشخص میشود.