خرداد و امرداد، کمال و بی مرگی مقالة

"خرداد و امرداد در ماهیت مادینه هستند که می‌تواند علت زبان شناختی داشته باشد،زیرا واژه‌های اوستای خرداد(هروتات)،و امرداد(امرتات)،مادینه هستند،در زرتشتی متاخر نیز که‌ به این دو وجود تجسم بخشیده می‌شود،ماهیت مادینه می‌گویند. زرتشت در بسیاری از دیگر بندهای سروده‌های خود به خرداد و امرداد اشاره می‌کند و آن‌ها را شیی محسوب نمی‌کند،بلکه موهبتی عرضه شده و یا به تعبیری دیگر،نثار کنندگان موهبت‌های‌ الهی می‌داند. در کتاب دینکرد1درباره‌ی چگونگی تشکیل نطفه‌ی زرتشت آمده است که‌ جوهر تن او به خرداد و امرداد،دو سرور گیاهان و آب‌ها سپرده شده بود. آیین زرتشتی همچنین بعد الهی نیز برای خرداد و امرداد قایل است که نعمت‌های بهشتی را برای پارسایان در بهشت مهیا می‌کنند. خرداد و امرداد چه مفاهیم انتزاعی هم‌چون فدیه‌های آیینی،نگهبان طبیعت،نعمت‌های‌ آیمانی،داشته باشند و چه نداشته باشند،جایگاهی در زندگی معنوی زرتشتی به‌عنوان اهداف‌ الهی برای نیل به سطوح بالای طریقت الهی و به سوی بهشت ساخته‌اند."