خلاصة:
هدف: اهمال‌کاری نوعی نقص خودتنظیمی است که می‌تواند مشکلات سلامتی عمده‌ای برای افراد ایجاد کند. شواهد پژوهشی نشان می‌دهد که در افراد اهمال‌کار، خودکارآمدی پایینی دیده می‌شود. لذا هدف این پژوهش، تعیین اثربخشی آموزش خودکارآمدی بر خودتنظیمی و رفتارهای سلامت دانشجویان بود. روش: پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون – پس‌آزمون بود. 36 دانشجوی اهمال‌کار با روش نمونه‌گیری خوشه‌ای و با استفاده از مقیاس اهمال‌کاری تحصیلی، غربالگری و به‌صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه گمارش و در نهایت داده‌های 20 نفر تحلیل شد. دو گروه در ابتدا و انتهای پژوهش به پرسشنامه خودتنظیمی و پرسشنامه سبک زندگی ارتقاءدهنده سلامت پاسخ دادند. گروه آزمایش طی 8 جلسه، هر هفته یک جلسه، تحت آموزش خودکارآمدی قرار گرفتند. یافته‌ها: نتایج تحلیل کوواریانس نشان‌داد که آموزش خودکارآمدی بر افزایش خودتنظیمی اثر معناداری نداشت (05/0P). همچنین نتایج حاصل نشان‌داد که آموزش خودکارآمدی بر افزایش رفتارهای سلامت دانشجویان اهمال‌کار اثر داشت. از میان انواع رفتارهای سلامت، آموزش خودکارآمدی بر افزایش مسئولیت‌پذیری در برابر سلامت و مدیریت استرس اثربخش بود (05/0>P). نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد با استفاده از آموزش خودکارآمدی بتوان بر شروع فرایند خودتنظیمی و اجری برنامه‌ها و همچنین بر ارتقای رفتارهای سلامت دانشجویان اهمال‌کار تاثیر گذاشت.
Purpose: Procrastination is a form of self-regulatory failure that can cause major health problems for people. Research evidence suggests in Procrastinator people have seen lower self-efficacy. Therefore, the purpose of this study was to determine the effectiveness of self-efficacy training on self-regulation and the health behaviors of procrastination students. Method: The present study is a quasi-experimental with a pretest-posttest design. The number of 36 Procrastinator students with cluster sampling and using the Measure of Academic Procrastination, screening and randomly divided into two experimental and control groups and finally the data of 20 people were analyzed. The two groups at the beginning and the end of the research responded to the Self-Regulation Questionnaire and Health-promoting lifestyle profile. The experimental group received self-efficacy training for eight sessions, one session each week. Findings: The results of the analysis of covariance showed that self-efficacy training had no significant effect on increasing self-regulation (P>0.05). But it was effective in increasing receiving and implementing in the self-regulation process (PConclusion: It seems that by using Self-efficacy training, it is possible to influence the onset of the self-regulation process and implementing plans and also impacted on promoting the health behaviors of Procrastinator students.
ملخص الجهاز:
اثربخشي آموزش خودکارآمدي بر خودتنظيمي و رفتارهاي سلامت دانشجويان اهمال کار The Effectiveness of Self-Efficacy Training on Self-Regulation and Health Behaviors of Procrastinator Students سهيلا صمدي ١، سيد وليالله موسوي ٢*، بهمن اکبري ٣، سجاد رضائي ٤ دريافت مقاله : ١٣٩٨/٠٢/١٩ پذيرش مقاله : ١٣٩٨/٠٦/٢٧ چکيده هدف : اهمال کاري نوعي نقص خودتنظيمي است که ميتواند مشکلات سلامتي عمده اي براي افراد ايجاد کند.
از ميان اين جامعه براساس فرمول برآورد نسبت صفات کيفي (به نقل از ملک افضلي و همکاران ، ١٣٨٣: ٣٠٨-٣١٠) به همراه تصحيح براي حجم جامعه ي محدود (١٢٦٤٤ =N)، نمونه اي به تعداد ٤٢٢ نفر از طريق نمونه گيري خوشه اي يک مرحله اي انتخاب و پس از غربالگري با مقياس اهمال کاري تحصيلي براساس نمره برش (يک انحراف معيار بالاتر از ميانگين )، تعداد ٨٠ نفر انتخاب شدند که از ميان آن ها با توجه به ملاکهاي ورود و خروج پژوهش (و با توجه به اينکه در پژوهش هاي از نوع آزمايشي، حجم نمونه حداقل ١٥ نفر در هر گروه توصيه ميشود؛ گال ، بورگ و گال ١، ١٩٩٦) و با در نظر گرفتن احتمال اُفت و امکان تعميم نتايج تعداد ٣٦ نفر انتخاب شدند که در دو گروه آزمايش و گواه به صورت تصادفي گمارش شدند.
“Predicting role of mindfulness and procrastination on psychological well-being among university students in Malaysia”.
“The relationship of procrastination and self-efficacy with psychological vulnerability in students”.
Academic procrastination of undergraduate students: The role of academic self-efficacy and the big five personality traits.
Relationships Between Health Behaviors, Self- Efficacy, and Health Locus of Control of Students at the Universities of the Third Age. Medical science monitor: international medical journal of experimental and clinical research, 22(5), 50-58.
(
, 
, 
)
