خلاصة:
هدف: پژوهش حاضر با هدف ارائه مدل علی برای پیشبینی پیشرفت تحصیلی براساس متغیرهای حل مسأله و جرأتورزی دانشآموزان با واسطهگری تابآوری تحصیلی انجام شد.
روش: روش این پژوهش توصیفی همبستگی و از نوع معادلات ساختاری بود. جامعهی آماری شامل کلیهی دانشآموزان پسر دوره دوم متوسطه شهر کرج در سال تحصیلی 98-97 بود. شرکتکنندگان پژوهش شامل 380 دانشآموز بود که به شیوهی نمونهگیری خوشهای چندمرحلهای انتخاب شدند. برای اندازهگیری متغیرهای پژوهش، پرسشنامههای تابآوری تحصیلی، جرأتورزی و حل مسأله به کار گرفته شد. برای تجزیه تحلیل دادهها از آزمونهای آماری همبستگی پیرسون و تحلیل مسیر جهت بررسی روابط علّی بین متغیرها استفاده شد.
یافتهها: مطابق با یافتههای پژوهش، مهارت حل مسأله اثر مستقیم بر پیشرفت تحصیلی دانشآموزان دارد (66/0β= ، 01/0≥P). اثر غیرمستقیم مهارت حل مسأله از طریق تابآوری تحصیلی بر پیشرفت تحصیلی دانشآموزان معنادار است (25/0β= ، 05/0≥P). تأثیر مستقیم جرأتورزی بر پیشرفت تحصیلی دانشآموزان در این پژوهش تأیید شد (56/0β= ، 01/0≥P). تأثیر غیرمستقیم جرأتورزی بر پیشرفت تحصیلی دانشآموزان از طریق تابآوری تحصیلی در این پژوهش تأیید شد (26β= 0/، 05/0≥P). تابآوری تحصیلی اثر مستقیم بر پیشرفت تحصیلی دانشآموزان دارد (55/0β= ، 01/0≥P). نتایج مدل معادلات ساختاری با استفاده از نرمافزار AMOS نشان داد که مدل پژوهش از برازش خوبی برخوردار است. در کل، نتایج این پژوهش شواهدی را برای نقش واسطهای تابآوری تحصیلی در رابطه بین حل مسأله و جرأتورزی با پیشرفت تحصیلی دانشآموزان فراهم آورد.
نتیجهگیری: آموزش مهارتهای حل مسأله و جرأتورزی میتواند تابآوری تحصیلی و بهدنبال آن پیشرفت تحصیلی را افزایش دهد.
Purpose:The aim of this study was to provide a causal model for predicting academic achievement based on problem-solving variables and students' aspirations mediated by academic resilience. Method: The method of this research was descriptive correlation and structural equations. The statistical population consisted of all male high school students in Karaj in the academic year 97-98. Participants included 380 students who were selected through multi-stage cluster sampling. To measure the research variables were used the Academic Resiliency Questionnaire, the Assertiveness Questionnaire and the Problem Solving Questionnaire. For data analysis Pearson correlation test and path analysis were used to examine the causal relationships between variables. results: According to research findings, problem solving skills have a direct effect on students' academic achievement (β=0/66, P≤0/01). The indirect effect of problem solving skills through academic resilience on students' academic achievement is significant (β=0/25, P≤0/05). this study was confirmed the direct effect of audacityon students' academic achievement (β=0/56, P≤0/01). this study was confirmed The indirect effect of audacityon students' academic achievement through academic resilience(β=0/26, P≤0/05). Academic resilience has a direct impact on students' academic achievement (β=0/55, P≤0/01). Overall, the results of this study provide evidence for the mediating role of academic resilience in the relationship between problem solving and audacitywith students' academic achievement. Conclusion: Teaching problem-solving and assertiveness skills can increase academic resilience and subsequent academic achievement.
ملخص الجهاز:
ارائه مدل علي براي پيش بيني پيشرفت تحصيلي بر اساس متغيرهاي حل مسأله و جرأت ورزي دانش آموزان با واسطه گري تاب آوري تحصيلي Presenting a Causal Model For Predicting Academic Achievement Based On Problem-Solving Variables And Students' Audacity Mediated By Academic Resilience احسان عظيم پور١*، نسرين اوضاعي ٢، عليرضا عصاره ٣ دريافت مقاله : ١٣٩٩/٠١/٢٢ پذيرش مقاله : ١٣٩٩/٠٥/٣٠ چکيده هدف : پژوهش حاضر با هدف ارائه مدل علي بـراي پـيش بينـي پيشـرفت تحصـيلي براسـاس متغيرهـاي حـل مسـأله و جرأت ورزي دانش آموزان با واسطه گري تاب آوري تحصيلي انجام شد.
در کل ، نتايج اين پژوهش شواهدي را براي نقش واسطه اي تاب آوري تحصيلي در رابطه بين حـل مسـأله و جرأت ورزي با پيشرفت تحصيلي دانش آموزان فراهم آورد.
Koparan, Öztürk, Özkılıç & Şenışık 3.
جدول ١: آماره هاي توصيفي و ضرايب همبستگي بين متغيرهاي پژوهش (رجوع شود به تصویر صفحه) همان گونه که در جدول ١، مشاهده ميگردد ميانگين و انحراف معيار مهارت حل مسأله ١٠٩/٤٥ و ١٢/٧٦، جرأت ورزي ١٢٨/٤٧ و ١٥/٢١، تاب آوري تحصيلي ٩٢/٢٣ و ١٠/٥٦ و پيشرفت تحصـيلي ١٦/٣٢ و ٣/٣٩ به دست آمده است .
همچنين ميزان ضريب همبستگي پيرسون بين متغيرهاي مهارت حل مسأله و جـرأت ورزي با تاب آوري تحصيلي دانش آموزان به ترتيب (٠/٦٤= r) و (٠/٥٨= r) به دست آمده است کـه از لحـاظ آماري نيز معنادار هستند.
(رجوع شود به تصویر صفحه) شکل ٢: مدل تحليل مسيرهاي مستقيم و غيرمستقيم بحث و نتيجه گيري هدف از پژوهش حاضر پيش بيني پيشرفت تحصيلي براساس متغيرهاي حل مسأله و جـرأت ورزي بـا واسطه گري تاب آوري تحصيلي در بين دانش آموزان دوره متوسطه دوم شهر کرج در چهارچوب يـک مدل علي به روش تحليل مسير بود.