خلاصة:
توسعۀ صادرات غیرنفتی از اولویت های سیاست گذاری جهت نیل به رشد و توسعه متوازن و همه جانبه در کشورهای تولیدکننده نفت به شمار می رود. در این بین، توسعه فضای کارآفرینی با تقویت رویکرد خلاقانه به فعالیت های اقتصادی می تواند از مسیر تبدیل دانش جدید به محصولات و خدمات جدید سبب کسب مزیت رقابتی در بازارهای جهانی و توسعه صادرات غیرنفتی شود. بنابراین، تحقیق حاضر سعی نموده تأثیر فضای کارآفرینی بر صادرات غیرنفتی را در کشورهای منتخب در حال توسعه و توسعه یافته طی دوره 2017-2013 تعیین نماید. به همین منظور، مدل تحقیق با استفاده از داده های تابلویی و به روش گشتاورهای تعمیم یافته برآورد گردیده است. نتایج نشان داد، شاخص های کل، گرایش، توانایی و اشتیاق کارآفرینانه به عنوان جایگزین فضای کارآفرینی به ترتیب با ضرایب 31/0، 23/0، 29/0 و 34/0 بر صادرات غیر نفتی تأثیر دارند. همچنین، متغیرهای کنترل شامل تولید ناخالص سرانه، نرخ ارز واقعی و درجه باز بودن اقتصاد بهترتیب با ضرایب 41/0، 14/0 و 17/0 بر صادرات غیرنفتی تأثیر دارند.
The development of non-oil exports is one of the policy priorities in order to achieve balanced and comprehensive development in oil producing countries. Meanwhile, the development of entrepreneurial space by reinforcement the innovative approach to economic activities and transforming new knowledge into new goods and services, can lead to a competitive advantage in global markets and and the development of non-oil exports. So, in this regard, the present study attempted to determine the effect of entrepreneurship space on non-oil exports in developing and developed selected countries during the period 2013-2017. For this purpose, the research model is estimated using panel data and generalized moment method. The results showed that indicators of entrepreneurial overall, entrepreneurial attitudes, entrepreneurial abilities and entrepreneurial aspirstions as an alternative to entrepreneurial space respectively with coefficients of 0.31, 0.23, 0.29 and 0.34, affecting on non-oil exports. Also, the control variables, including GDP per capita, real exchange rate and openness of the economy, respectively with coefficients of 0.41, 0.14 and 0.17 affecting on non-oil exports.
ملخص الجهاز:
(1395 از سويي ، کارآفريني ٥ از سازوکارهاي مهم توليد ثروت در جامعه است که با ايجاد و انتقال دانش ، افزايش رقابت ، متنوع سازي توليدات ، تخصيص بهينه منابع با استفاده از فرصت هاي آتي مخاطره آميز و معرفي محصولات جديد ميتواند توسعه صادرات غيرنفتي را تحقق بخشد (هسلز٦، ٢٠٠٧).
همچنين ، بهبود فضاي کارآفريني با ايجاد امکان درک صحيح فرصت ها، استفاده از سرمايه هاي راکد، مديريت و سازماندهي مناسب فعاليت هاي اقتصادي، تغيير ساختار سنتي توليد و فناوري، کاهش هزينه هاي توليد، کاهش بهاي تمام شده محصولات و افزايش بهره وري کل عوامل ميتواند به متنوع سازي صادرات و توسعه صادرات مبتني بر ارزش افزوده بالا کمک نمايد و زمينه بهبود رابطه مبادله و رشد اقتصادي مستمر و باثبات را فراهم کند (شان و همکاران ٧، ٢٠٠٣).
ديگر اين که بهبود گرايش کارآفريني از طريق افزايش توانايي شبکه سازي و استفاده از اينترنت در بين کارآفرينان موجب کاهش هزينه هاي جستجو، واسطه گري و معاملاتي شده و با افزايش رقابت پذيري به رشد صادرات غيرنفتي کمک مينمايد (بيسواس و کندي ٢، ٢٠١٦).
البته ، داده هاي تابلويي خود شامل دو نوع ايستا٥ و پويا٦ است که مدل اين تحقيق با الهام از مطالعات زادا و همکاران ٧ (٢٠١١) و شاه آبادي و همکاران (١٣٩٦) از نوع تابلويي پويا انتخاب شده که وقفه متغير وابسته (صادرات غيرنفتي) به صورت متغير توضيحي در طرف راست معادله ظاهر ميشود تا به درک بهتر محقق از روابط بين متغيرها کمک کند (آرلانو و بوند٨، ١٩٩١).
The impact of entrepreneurial orientation and networking capabilities on the export performance of Nigerian agricultural SMEs. Journal of Entrepreneurship and Innovation in Emerging Economies, 2(1): 1-23.