ملخص الجهاز:
"با آنکه حرکات سماعگر به شکل رئالیست معنا و مفهوم روشنی ندارد و تماشاگر نمیتواند به صراحت بگوید وقتی که رقصنده به دور خود میچرخد یا دست خود را حرکت میدهد دقیقا قصد دارد چه اندیشهای را بیان نماید اما تمام تماشاگران سماع از لحاظ روحی و قلبی میتوانند تأثیر آن را در روح و جان خود احساس کنند.
ریتم حرکات موزون با حرکات ساده تفاوتهای بسیاری دارد و تماشاگر نمیتواند حرکات موزون را نعل به نعل تفسیر کند بلکه فقط با تماشای آن دچار احساسات روحی میشود اما این حادثه در نمایش حاضر شکل نمیگیرد زیرا طراحی حرکات موزون به شکل بسیار ساده و ابتدایی شکل میگیرد.
فضاسازی صحنهای: کارگردان درصدد است تا با در نظر گرفتن نور، رنگ، فیزیک صحنه، طراحی صحنه و… به فضاسازی صحنهای دست یابد که این نکته از ویژگیهای ارزشمند نمایش به شمار میآید و بیانگر آن است که کارگردان برای شکلگیری نمایش به فضاسازی صحنهای توجه داشته است اما متأسفانه به دلیل آنکه نمایش بر اساس طراحی حرکات موزون شکل میگیرد و این حرکات نه به شکل سنجیدهای طراحی شده، نه به شکل هماهنگی اجرا میگردد نمایش نمیتواند به اهداف خود دست یابد."