خلاصة:
امروزه، مهمترین دغدغه نظام آموزش و پرورش یک کشور، ایجاد بستری مناسب جهت رشد و تعالی
سرمایههای فکری در جامعه اطلاعاتی و دانایی محور میباشد. از این رو، نظام آموزشی را زمانی میتوان
کارآمد و موفق دانست که عملکرد تحصیلی دانشآموزان آن در دورههای مختلف دارای بیشترین و
بالاترین رقم باشد. یک مدرسه هوشمند حداکثر استفاده از فناوری هوشمند و فعال را در فرآیند اجرای
کل برنامه درسی، آموزشی، ارزشیابی، یادگیری و مدیریت مدرسه خواهد داشت تا دانشآموزان را برای
عصر اطلاعاتی که در آن زندگی میکنیم آماده کند. کلاسهای مدرسه هوشمند اغلب مبتنی بر فناوری و
دانشآموز محور میباشد و معلم به عنوان تسهیلکننده است. معلمان ابزارهای آموزشی بهتری برای تعامل
موثر فراگیران دارند. کلاسهای مجازی به دانشآموزان اجازه میدهد تا آزادی بیشتری برای جمعبندی
مطالب، آزمایش، کاوش و هدایت کلاس داشته باشند
هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر هوشمندسازی مدارس و فناوریهای جدید بر سبکهای یادگیری
دانشآموزان میباشد. هوشمندسازی مدرسه تاثیرات زیادی در افزایش کیفیت یادگیری و بهبود فرآیند
آموزش دارد. از این رو روش غالب در پژوهش حاضر روش توصیفی – تحلیلی و کتابخانهای میباشد که
با استفاده از ابزار فیشبرداری و مراجعه به پایگاههای علمی و منابع دست اول داخلی و خارجی اقدام به
جمعآوری اطلاعات و دادههای لازم شده است. یافتههای پژوهش نشان میدهد مدارس هوشمند با تلفیق
فناوری اطلاعات و برنامههای درسی، تغییرات اساسی در فرآیند یاددهی - یادگیری ایجاد کرده و
فرصتهای لازم را برای تلاش دانشآموزان به صورت انفرادی و براساس تواناییهای یادگیری، بوجود
میآورد.