خلاصة:
با گسترش روابط اقتصادی ملل جهان از اوایل قرن گذشته تاکنون, بارها شاهد رکودهای
عمبق اقتصادی در سراسر دنیا بودهایم. دورانهای رکود و رونق که در ساختار اقتصاد
سرمایهداری. امری پذیرفته شده و تا حدودی غیرقابل اجتناب است. آثار منفی و مثبت. خود را
نهتنا بر زندگی ملل پیشرفته که سپم عظیمی در تجارت جهانی دارند. بلکه بر زندگی مردم در
کشورهای در حال توسعه که اغلب اقتصادهای تکمحصولی دارند. بر جای نهباده است.
دورانشای رونق اقتصادی, همواره با نرخهای رشد بالاتر در تولید ناخالص داخلی: افزایش
فرصتهای اشتغال و فشارهای تورمی ناچیز همراه بوده است و برعکس در دوران زر کود. زشد
تولید. ناخالص داضلی کاهش مییابد یا به طور کلی از بین میرود و بیکاری گسترش مییاید.
قدرت خرید مردم تقلیل یافته و رفاه و گاهی بهداشت آنپا به خطر میافتد.
در نیمه اول قرن بیستم نیز با پدیده «رکود توزمی» در اقتصاد آشنا شدیم. در دوران رکود
تورمی, اقتصاد از یک سو با اآفت نرخ رشد تولید تاخالص داخلی مواجه است و از سوی دیگر به
لحاظ رشد نقدیتگی و پایه پولی, ترخهای بپره کار آمدی خود را از دست میدهند و فشارهای
تورمی نیز مشاهده میشود. هر قدر مناسبات اقتصادی میان کشورها (نقل و انتقال کالا. خدمات و
سرمایه) گسترش یافته و پیچیدهتر میشود. متناسب با آن سرایت بحرانهای اقتصادی از یک
کشور به دیگر کشورها تسریع میگردد.
در عصر جهانی شدن اقتصاد. سرایت بحرانهای اقتصادی (دورههای رکود) نیز افزایش یافته
و خود میتواند تهدیدی جدی علیه روند جهانی شدن باشد. با توجه به آثار سوء رکود اقتصادی در
کشورهای پیشرفته و سرایت آن به جوامع در حال توسعه, ضرورت دارد که راهکارهای مناسب
برای مقابله با این روند روبه گسترش اتخاذ گردد. تا جوامع یاد شده از جمله ایران که نیازمند
توسعه سریع میباشند. بتوانند تا حدودی از این خطر جدی محافظت گردند.
در این مقاله به بررسی آثار احتمالی ر کود اقتصاد جهانی بر اقتصاد ایران میپردازیم.