ملخص الجهاز:
"ترکیببندییی که کارگردان برای صحنه نمایش قربانی انتخاب و خلق میکند،البته ترکیببندی سادهای است زیرا که او میکوشد به دور از پیچیدهگویی،موضوع نمایشنامه خود را هم در شکل متفاوت و تازه به نمایش درآورد و هم در صحنهپردازی به اختصار و ایجاز دست زند؛هرچند که به نظر میرسد کارگردان میتوانست در اجرا از طراحی صحنهای استفاده کند که به زیباییشناسی بصری کمک کند و این عنصر صحنهای را تقویت بخشد.
در واقع، او میباید نقش را از شکل یک شخصیت انسانی خارج کند؛به عنوان مثال اگر قرار بود اسم او به جای گوسفند،یک حیوان دیگر یا حتی اسم خاص انسانی دیگر بود،اتفاق خاصی نمیافتاد؛هرچند که این مهم به نوع شخصیتپردازی او در متن هم برمیگردد که بر عهده نویسنده اثر است تا بازیگر بتواند از خود شخصیت متفاوت و تازهای را در قالب یک شخصیت جدید همچون گوسفند یا هر حیوان دیگری بیافریند."