خلاصة:
در مطالعه حاضر، تاثیر آموزش راهبردهای فراشناختی SQP4R و خود نظارتی در درک مطلب خواندن دانشآموزان کم توان ذهنی پایه پنجم مورد بررسی قرار گرفت. به این منظور 30 نفر از دانشآموزان کم توان ذهنی از دو مدرسه مختلف انتخاب شدند، پس از اجرای پیش آزمون درک مطلب بر روی هر دو گروه (آزمایش و کنترل)، به گروه آزمایشی در 16 جلسه 45 دقیقه ای روش SQP4R و خودنظارتی آموزش داده شد. پس از اجرای 16 جلسه آموزشی از آزمودنیهای دو گروه پس آزمون درک مطلب به عمل آمد. تحلیل کوواریانس نشان داد که به کار گیری راهبرد فراشناختی SQP4R به همراه خود نظارتی در درک مطلب خواندن دانش آموزان موثر بوده است. نتایج به دست آمده از فرضیه پژوهش مبنی بر عملکرد بهتر دانشآموزانی که راهبرد فراشناختی SQP4R و خودنظارتی را دریافت کردهاند، حمایت میکند. آموزش این راهبردها، درک مطلب دانشآموزان را افزایش داد و به نگهداری اطلاعات کمک کرد.
ملخص الجهاز:
"مایر و کلی 13 (2009) روش SQ4R و خود نظارتی را برای بهبود انجام تکالیف، در دانشآموزان راهنمایی با Carter Brown Cole&Chan Zimmerman Gettinger& Seibert Osborn Chung&Tam Teong Brown&Polinscar Rosental&Yoshida Survey( Question( Read( Recite( Review( Reflect Hartlep&Forsyth Meyer&Kelley اختلال پیش فعالی و نقص توجه به کار بردند.
در پاسخگویی به بخشی از این نیاز و همگام با سایر پژوهشهای مشابه، پژوهش حاضر آموزش راهبردهای فراشناختی با پیش ختام و خود نظارتی را به دانشآموزان کم توان ذهنی مورد مطالعه قرار داده و تأثیر آن را بر عملکرد درک مطلب خواندن بررسی نمود.
مدت زمان اجرای آزمون 45 دقیقه، 30 دقیقه برای خواندن متن و 15 دقیقه برای پاسخ Reid Shapiro Wood&Murdock&Cronin Toney & Kelley & Lanclos گویی به سوالات در نظر گرفته شد سپس به گروه آزمایشی طی 16 جلسه 45 دقیقهای (هفتهای دو جلسه) روش SQP4R و خود نظارتی به طور زنجیرهای آموزش داده شد، به این صورت که در هر جلسه ابتدا کودکان به تمرین و تکرار مراحلی که آموخته بودند، پرداختند و سپس مرحله جدیدی به آن اضافه شد.
یافتههای پژوهش حاضر نقش مهمی که نظریههای یادگیری به فراشناخت استناد میدهند را مورد حمایت قرار میدهد و با نتایج مطالعات متعددی که تأثیر آموزش راهبردهای مختلف شناختی و فراشناختی را در دانشآموزان کم توان ذهنی بررسی نمودهاند هم خوانی دارد و ثابت نموده است که میتوان راهبردهای فراشناختی را به این دانشآموزان آموزش داد و عملکرد تحصیلی آنان را بهبود بخشید (چانگ و تام، 2005؛ تئونگ، 2003؛ روزنتال و یوشیدا، 1994؛ شیخ الاسلامی و همکاران، 1378؛ فدوی، 1374؛ یوسفی لویه، 1372؛ ضرغام پور، 1381؛ بشاورد و دیگران، 1380)."