Abstract:
یکی از کاربردهای هنری و اغلب طنزآمیز زبان در رسانه ملی «گونه زبانی سـاختگی » است . نویسنده در این مقاله قصد دارد ضمن ارائه تعریفی از گونـه زبـانی سـاختگی ، این گونه را از دیدگاه جامعه شناسی زبان، کاربردشناسی اجتماعی و آسیب شناسی زبان بررسی کند و وجوه زیبایی شناختی و کارکردهای هنری آن را برای بـه کـارگیری در رسانه ملی تبیین کند.
Machine summary:
مسائل نظری کاربرد گونه های زبانی ساختگی در رسانه ملی ( با نگاهی بر مجموعه تلویزیونی شبهای برره) ∗ دکتر ناصرقلی سارلی چکیده یکی از کاربردهای هنری و اغلب طنزآمیز زبان در رسانه ملی «گونه زبانی سـاختگی » است .
نویسنده در این مقاله قصد دارد ضمن ارائه تعریفی از گونـه زبـانی سـاختگی ، این گونه را از دیدگاه جامعه شناسی زبان، کاربردشناسی اجتماعی و آسیب شناسی زبان بررسی کند و وجوه زیبایی شناختی و کارکردهای هنری آن را برای بـه کـارگیری در رسانه ملی تبیین کند.
گونه زبانی ساختگی ، جامعه شناسی زبان، رادیو و تلویزیون، برجسته سـازی زبانی ، زبان فارسی مقدمه در این نوشته ، منظور از گونه های زبانی ساختگی ، نظامهایی زبانی است که با عـدول از هنجارها و الگوهای زبانی حاکم بر سطوح مختلف ، اغلب برای ساختن طنز بر بنیاد یک زبان خاص مانند فارسی ساخته می شوند.
از دید جامعه شناسی زبان، اخذ الگوهای گونه زبانی سـاختگی از م̂Hخـذ مختلف (بویژه وقتی زبان برای طنز به کار می رود) با نوعی احترام ضمنی به گویشوران گویش های محلی ، این شائبه را که منظور از کاربرد طنزآمیز گویـشی خـاص در رسـانه توهین به گویشوران آن است ، از میان مـی بـرد.
الگوهای این گویش ها و لهجه ها یا بی تغییر بـه گونـه زبـانی سـاختگی راه مـی یابـد یـا هنرمند سازنده گونه زبانی ساختگی ، متناسب با سایر مؤلفه ها و اجزای اثر هنری خود و در تطابق با سازمان نظام یافته آن تغییراتی اندک در آنهـا ایجـاد مـی کنـد.