Abstract:
بازخورد یکی از مهمترین متغیرهای مؤثر بر کارایی یادگیری حرکتی و نحوة اجرای مهارت است و نقش بسیار مهمی در کنترل حرکتی و اکتساب مهارت حرکتی دارد. هدف این تحقیق بررسی میزان اکتساب و یادداری یک مهارت جدید در کودکان مبتلا به اختلال اوتیسم در شرایط ارائۀ بازخورد افزوده با تواترهای مختلف بود. روش تحقیق نیمهتجربی و طرح تحقیق به روش پیشآزمون- پسآزمون و آزمون یادداری با سه گروه بازخورد (0% ، 50%، 100%) بود. جامعۀ آماری شامل کودکان پسر اوتیسم 6 تا 8 ساله شهر اهواز بودند که 21 نفر به روش در دسترس و هدفمند بهعنوان نمونۀ آماری انتخاب شدند و بهصورت تصادفی در سه گروه قرار گرفتند. تکلیف آزمودنیها مهارت پرتاب از بالای شانه به سمت سیبل ترسیمشده روی زمین بود. در مرحلۀ اکتساب آزمودنیها 60 پرتاب را انجام دادند. آزمودنیهای گروه صفر درصد هیچ گونه بازخوردی را دریافت نکردند، گروه 50 درصد در نصف کوششها و گروه 100 درصد در تمامی کوششها بازخورد دریافت کردند. 24 ساعت پس از مرحلۀ اکتساب، آزمون یادداری که شامل 10 کوشش بود، از آزمودنیها بهعمل آمد. بعد از بررسی نرمال بودن دادهها و برابری واریانسها، دادهها به روش آماری تحلیل واریانس بینگروهی با اندازهگیری تکراری، تحلیل واریانس بینگروهی و آزمون تعقیبی توکی تحلیل شد. نتایج در مرحلۀ اکتساب و یادداری بین سه گروه تفاوت معناداری (0.001P= ) نشان داد. همچنین گروه 100 درصد هم در مرحلۀ اکتساب و هم در مرحلۀ یادداری برتری داشت. بهطور کلی توصیه میشود در یادگیری مهارت کودکان مبتلا به اوتیسم از بازخورد افزوده با تواتر بالا استفاده شود.
Machine summary:
چيوياكوفسكي و Groen & et al Ingersoll & et al Chiviacowsky & et al Williston & et al Rice & Hernandez Guadagnoli & et al جامعة كودكان عادي نشان دادند، كودكاني كه بازخورد 100 درصد دريافت كردند، عملكرد بهتري نسبت بهگروهي كه بازخورد كمتري دريافت كردند، داشتند (7).
همچنين، سوليوان و همكاران 1 (2008) »اثر بازخورد با تواتر كاهشيافته و متواتر را بر روي كودكان و بزرگسالان« بررسي كردند، نتايج نشان داد، كودكاني كه 100 درصد بازخورد را در مرحلة اكتساب دريافت كردند، عملكرد دقيق تر و باثبات تري نسبت به گروه تواتر كاهشيافته در آزمون يادداري داشتند، درحالي كه نتايج براي بزرگسالان برعكس كودكان بود (22).
بنابراين با توجه به تأثيري كه اين بازخورد بر عملكرد افراد مبتلا به اختلالات ديگر و افراد نرمال داشته است و تأثير آن توسط محققان مختلف ( حمايتطلب (12)؛ چيوياكوفسكي (6)؛ ويلستون و همكاران (24)؛ رايس هرناندز (21)؛ گواداگنول اران (11)؛ چيوياكوفسكي و ولف (7)؛ سوليوان و همكاران (22)) به اثبات رسيده، و تاكنون در زمينة بازخورد با بعد تواتر روي كودكان مبتلا به اختلال اوتيسم تحقيقي در داخل كشور صورت نگرفته و همچنين نتايج در افراد سالم و افراد مبتلا به اختلال متفاوت است و حتي در بين افراد دچار اختلالات مختلف نيز نتايج ضد و نقيض است، تحقيق حاضر قصد دارد به اين سؤال پاسخ دهد كه آيا بازخورد آگاهي از نتيجة متواتر بر ميزان يادگيري يك تكليف هدف گيري در كودكان مبتلا به اختلال اوتيسم ا > قيق اين تحقيق از نوع نيمهتجربي و طرح تحقيق بهصورت پيش آزمون - پس آزمون و يادداري با سه گروه تجربي (بازخورد صفر، پنجاه و صد) است.