Abstract:
هند کشوری است که به دلیل گستردگی فرهنگ و جغرافیا و تنوع ملت ها و ادیان آن، منحصر به فرد بوده و به نام «کشور ٧٢ ملت » معروف است . تمدن هند با تاریخ پنج هزار ساله ، یکی از قدیمی ترین تمدن های جهان به شمار میرود. برآوردهای اسـتراتژیک در خصوص رشد و توسعه هندوستان این کشور را سومین کشور برتر جهان در دهه آینده می داند. این کشور در زمینه های گوناگون در حال توسعه است و میرود تا پس از چین و آمریکا و پشت سرگذاشتن کشورهای اروپایی و شرق آسیا و روسیه به سومین قـدرت جهانی تبدیل شود. مشاهده تنوع مذاهب موجود در هندوستان برای هر فرد نظارهگر و پژوهشگری ، بسیار شگفت انگیز خواهد بود؛ چرا که جامعه هند تصویری از ناهمگونی و تضاد خواسته ها، تمایلات، مذاهب و فرهنگ ها میباشد. لذا هر نوع برنامـه ریـزی در حوزه توسعه اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی نیازمند آینده نگری، تفکر راهبردی، انجـام اقدامات و فعالیت های هدفمند، گسترده و عمیق و کنترل و اصلاح پیاپی است و منطقـا نیازمند طراحی الگو، هدفگذاری و برنامه راهبردی و آینده پژوهانه است که ما در این تحقیق به دنبال هدفگذاری و ارائه برنامه راهبردی بوده البته در قالبی توصیفی- تبیینـی درجهت تبیین وضعیت علمی – فرهنگی شیعیان هندوستان هستیم .
Machine summary:
اگرچه فرمانروايان مسلمان به صورت فاتحين به سـرزمين هنـد وارد شـدند، ولـي جامعيت اسلام موجب پذيرش و استقبال هنديان از اسلام و مسلمين گرديد و زمينه اي به وجود آمد که نه تنها اسلام در سرزمين هند پيشرفت سريع پيدا کرد، بلکه مسلمانان حدود هشتصد سال بر شبه قارة هند فرمـانروايي کردنـد و هنـد بـه صـورت يکـي از پايگاه هاي اسلام و علوم و فنـون اسـلامي درآمـد.
يکي از پرسش هاي بنيادين درباره تشيع در هند اين است که علي رغم آنکه تشيع در جنوب هند توانسته بود مدت طولاني تري حضور پيدا کند و سه سلسله محلي را در آنجا تشکيل دهد، اما شـکوفايي فرهنگ و انديشه شيعي و توليدات فکري و مذهبي اين اجتماع نه در جنوب هند، بلکه 1 در شمال هند و منطقه اوده رخ داد.
اين پراکندگي که همواره يکـي از سياسـت هـاي اسـتعمار بـوده اسـت ، مشـکلات متعددي را براي مسلمانان هند به همراه داشته و در فقر اقتصادي، ديني، علمي، سياسي، و اجتماعي آنان مؤثر بوده است و در آينده نيز مانع برنامه ريزي جامع بـراي مسـلمانان هند خواهد بود.
بر اساس برخي از گزارشها، مسلمانان در هنـد خـود را به طور کلي از روند تحولات جامعه ء اين کشور دور نگاه داشته و فعاليت هاي خـود را بيشتر به دليل فقدان انگيزه و امکان تبعيض بر ضد آنـان بـه حرفـه هـاي آزاد همچـون تجارت ، خياطي، مغازهداري و مکانيکي محدود کردهاند، به گونه اي که حضور آنـان در همه زمينه هاي اجتماعي، از نيروهاي مسلح گرفته تا پزشکي، مهندسي و مـديريت ، بـه مراتب کمتر از نسبت جمعيت آنان در هند است ، هرچند کـه اي پـي جـي عبـدالکلام ١.