Abstract:
در علم زبانشناسی، بررسی ارتباط میان واژه و معنا را معناشناسی میگویند. این بحث در حوزه قرآن کریم یکی از دانش هایی است که میتوان از طریق آن به مفهوم دقیق کلمات و کاربردهای آن در قرآن دست یافت . معناشناسی نزول در قرآن با تاکید بر واژگان بیانگر نزول قرآن موضوع این پژوهش است . نگارنده ابتدا به معنا شناسی واژه نزول پرداخته و در آن به معنای لغوی نزول و کاربردهای قرآنی آن همچون : نزول باران ، نزول لباس ، نزول انعام ثمانیه ، نزول آهن ، واردشدن ، قول ، ارسال ، نزول تورات و انجیل و نزول قرآن اشاره کرده و ارتباط بین معانی لغوی و کاربردهای قرآنی را بیان نموده است . سپس نگارنده به واژگان بیانگر نزول قرآن در دو قسمت : ١. واژگان هم ریشه با نزول قرآن همچون : انزال و تنزیل ٢. واژگان هم حوزه با نزول ، همچون : وحی، القاء و تلقی، قرائت ، تلاوت ، ترتیل ، مجییء و جاء، اتیان وایتاء، قص ، فرض و تعلیم ؛ اشاره نموده و معانی لغوی و کاربردهای قرآنی و ارتباط آن دو با هم را شرح داده است .
Machine summary:
نگارنده ابتدا به معنا شناسی واژه نزول پرداخته و در آن به معنای لغوی نزول و کاربردهای قرآنی آن همچون : نزول باران ، نزول لباس ، نزول انعام ثمانیه ، نزول آهن ، واردشدن ، قول ، ارسال ، نزول تورات و انجیل و نزول قرآن اشاره کرده و ارتباط بین معانی لغوی و کاربردهای قرآنی را بیان نموده است .
واژگان هم حوزه با نزول ، همچون : وحی، القاء و تلقی، قرائت ، تلاوت ، ترتیل ، مجییء و جاء، إتیان وإیتاء، قص ، فرض و تعلیم ؛ اشاره نموده و معانی لغوی و کاربردهای قرآنی و ارتباط آن دو با هم را شرح داده است .
بنابراین مراد از نزول در مورد قرآن معنای مجازی آن یعنی ظهور وحی بر پیامبر صلی الله علیه و آله بوده و چون آن حضرت وحی الهی را در عالم معنا از جهت بالا از خداوند سبحان دریافت 14 میکرد، مطابق عرف اهل زبان گفته میشود؛ قرآن بر او نازل شده است .
معنای لغوی کلمه وحی بعد از دو واژه انزال و تنزیل ، یکی از مهم ترین واژگان حاکی از نزول قرآن است که معانی مختلفی از جانب لغویون برای این کلمه ذکر میشود: ابن منظور در لسان العرب میگوید: «وحی به معنای اشاره کردن ، نوشتن و رساله ، الهام و کلام پنهانی و هر چیزی است که به دیگری القاء شود.