Abstract:
اشعاری که در زمینۀ کار و شغل در فرهنگ شفاهی کهگیلویه و بویراحمدی سروده شده است (کارسروده ها)، بخش وسیعی از ادبیات این مرز و بوم را تشکیل میدهد. مردان و زنان این استان برای انجام هر کاری شعری هم نوا با کنندٔە کار دارند که مضمون و موسیقی متناسب با آن را دارد و انگیزٔە خوبی برای انجام کارهاست . در جامعۀ عشایری و روستایی دنا کارهایی ازقبیل : برنج کوبی، بلوط کوبی، شیردوشی، دوغ زنی، نشاکاری برنج و به چرا بردن بره ها، با خواندن اشعاری همراه بوده که متناسب با وضعیت و شرایط آن کار برای تسریع ، سرگرمی و فرار از خستگی خوانده میشد. در این پژوهش به بررسی و واکاوی این اشعار پرداخته شده است . این اشعار دربردارندٔە مجموعه ای از تفکرات ، انگیزه ها و حالات روانی هنگام کار کردن است که غنای ادبی آن نشان از قدمت ادبی مردم این شهرستان دارد.
Machine summary:
"با کمک برخی افراد خوش ذوق ایل و نویسندگان و مطلعان محلی، ابیات دست وپا شکسته ای جمع گردید؛ اما در کتاب های مراسم عروسی و دگرگونیهای آن در کهگیلویه وبویر احمد، اثر یعقوب غفاری و مردم و سرزمین کهگیلویه و بویراحمد، تألیف نورمحمد مجیدی کرایی، اشعار زیبا و در خور تحسینی از این نوع جمع آوری شده - است که به برخی از آن ها اشاره میشود.
زنان عشایری هنگامی که بره های خود را به چرا می برند برای اینکه از نظر روانی نوعی تمرکز به بره ها بدهند و نیز برای خود سرگرمی ایجاد کنند، با بره هایشان حرف میزنند؛ درد دل میکنند؛ آن ها را به حرکت و پویایی دعوت میکنند و به آن ها نوید میدهند که علف فراوان است و تنها به «یا علی» نیاز دارد و شروع به خواندن شعر میکنند: هی بره وری مال ره کوگه و سر چال ره hey bara vari mâl ra: kowga va sare čâl ra: برگردان : ای بره بلند شو که ایل حرکت کرد و کبک ها همه از آشیانه رفته اند.
» دومین نتیجه حاصل از این اشعار وجود فعال زنان ایلی در همه صحنه های کار و ورز بوده است تا جایی که خواننده خود متوجه میشود بسیاری از این ترانه ها رنگ و بوی زنانه دارند و به علاوه از زبان آنان نقل شده اند."