Abstract:
سنت گرایی، یک جریان روشنفکری دینی است که در اوایل قرن بیستم در عرصه فکری و اجتماعی غرب ظهور کرد. سنت گرایان نیز، گروهی هستند که در جریان ظهور و بروز مدرنیته ، به تقابل با آن برخاستند و ساحت دنیای غرب را که در حال تیشه زدن بر پیکر انسان آسمانی و خراب نمودن عوالم فراتر از عالم مادی بود، با تندترین نقادیها به پای میز محاکمه بردند و از انسانی که جویای اصل خویش بود، دادخواهی نمودند. این مقاله ، حکایت جریانی است که هم درصدد تشریح نوعی دین شناسی است و هم دغدغه اوج گیری شیوع آثار و عواقب مدرنیته در سراسر جهان را دارد. طرفداران این مکتب فکری معتقدند که مدرنیته ، برخلاف اعتقادش ، آدمی را گرفتار توهم و سرابی نموده و باعث پیشرفت افقی انسان در جهان مادی شده است و این امر، به خاطر ماهیت مدرنیته است . این مقاله پس از مقدمه هایی دربارة سنت گرایان ، به منظور شفاف کردن این سوال که «چرا سنت گرایان ، غرب را به نقادی کشانیده اند؟» میخواهد به مبانی نظری این مکتب فکری، به صورت موشکافانه بپردازد، همچنین ، به علم و عقل از دیدگاه آنان نیز اشاره ای خواهد نمود
Machine summary:
"سنت ، هستیشناسی، انسان شناسی، معرفت شناسی، معنویت ، حکمت جاویدان ، سنت گرایان * دانشجوی کارشناسی ارشد علوم اجتماعی دانشگاه باقرالعلوم مقدمه زمانی که مغرب زمین هنوز گرفتار مشکلات پرتلاطم امروزی نشده بود و با اطمینان زیاد به آینده خویش ، در حال از بین بردن باقیمانده های سنن معنوی خویش و سایر تمدن های جهان و نیز به فکر استیلای خود در جهان بود، شاهد جوانه زدن جریانی بودیم که اصل مبانی فکری تمدن غرب را هدف حمله های خود قرار داد.
بر اساس دیدگاه حکمت جاویدان ، دکتر نصر نیز تعریف جامعی از سنت ارائه میکند: سنت «حقایق یا اصولی دارای منشأیی الهی است که از راه شخصیت های مختلفی، معروف به رسولان ، پیامبران ، اوتاره ها، لوگوس یا دیگر عوامل انتقال ، برای ابنای بشر و در واقع ، یک بخش کامل کیهانی آشکار شده و نقاب از چهره آنها برگرفته شده است و این با پیامدها و اطلاق و به کارگیری این اصول در حوزه های مختلف ، اعم از ساختار اجتماعی و حقوقی، هنر، رمزگرایی و علوم همراه است و البته معرفت متوالی، همراه با وسایطی برای تحصیل آن معرفت را نیز شامل میشود» (نصر، ١٣٨٥، ص ٥٥٨).
بخش بیشتر اطلاعات ورای این عالم مادی از راه سنت کسب میشود؛ بنابراین ، آنها بر این عقیده هستند که برای شناخت کل جهان هستی، عقل باید در کنار سنت (که از راه وحی به انسان رسیده است ) در نظر گرفته شود (ملکیان ، ١٣٧٨)."