Abstract:
پژوهش حاضر با هدف بررسی انواع نظامهای پرداخت و تاثیر آن بر مسئولیتپذیری و پاسخگویی کارکنان انجام شده است. پس از انجام مطالعات نظری و معرفی انواع نظامهای پرداخت، مدل مفهومی نهایی طراحی شد که در آن، سه نوع نظام پرداخت (شامل: پرداخت ساعتی، پرداخت بر اساس «ارزیابی عملکرد ذهنی» و پرداخت رقابتی) به عنوان متغیرهای پیشبین و ساعات کاری و پایداری منابع انسانی به عنوان متغیرهای واسطه (میانجی) و مسئولیتپذیری شغلی به عنوان متغیر ملاک در نظر گرفته شد. برای سنجش متغیرها، از پرسشنامه استاندارد با طیف پنج¬گزینهای لیکرت که در مجموع شامل 36 پرسش بود، استفاده شد. جامعه آماری شامل 360 نفر از کارکنان بانک ملت منطقه شمال¬غرب تهران میباشد. دادههای جمعآوری¬شده با استفاده از نرم¬افزارهای SPSS نسخه 20 و SmartPLS نسخه 2 تحلیل شد. نتایج پژوهش، تاثیر منفی انواع نظامهای پرداخت بر مسئولیت¬پذیری شغلی را نشان داد. همچنین، از میان نظامهای پرداخت ارائه¬شده، پرداخت رقابتی به خاطر داشنن رابطه مثبت با ساعات کاری و پایداری، مناسب تشخیص داده شد که می¬تواند به¬طور موثر توسط سازمانها و شرکتهای دولتی و خصوصی مورد استفاده قرار گیرد.
Machine summary:
پس از انجام مطالعات نظری و معرفی انواع نظامهای پرداخت، مدل مفهومی نهایی طراحی شد که در آن، سه نوع نظام پرداخت (شامل: پرداخت ساعتی، پرداخت بر اساس «ارزیابی عملکرد ذهنی» و پرداخت رقابتی) به عنوان متغیرهای پیشبین و ساعات کاری و پایداری منابع انسانی به عنوان متغیرهای واسطه (میانجی) و مسئولیتپذیری شغلی به عنوان متغیر ملاک در نظر گرفته شد.
بنابراین، مسئله اصلی پژوهش حاضر این است که استقرار نظامهای جدید پرداخت چه تأثیری بر ساعات کاری، پایداری سرمایه انسانی و مسئولیتپذیری شغلی خواهد داشت؟ تا از طریق شناسایی این عوامل بتوان به فرآیند اجرا در جهت کاهش هزینههای حقوق و دستمزد و افزایش مزیت رقابتی در سازمانها کمک کرد.
مروری بر مبانی نظری و پیشینه تحقیق نظام پرداخت ساعتی طبق نظر دوو لی و ففر (a2007)، پرداخت ساعتی با تمرکز روان¬شناختی بیشتر بر بازده پول در تغییرات "اوقات تلف¬شده" همراه است، در چنین نظامی کارکنان ترجیح می¬دهند برای کسب درآمد بیشتر زمان زیادی را صرف فرآیندهای کاری کنند.
این باعث میشود زمان کار مورد نیاز برای حفظ درآمد دائمی به¬طور ذهنی با ارزشتر شود، در نتیجه اولویت¬های فردی برای ساعات کار بیشتر تقویت میشود، تقویت اثرات موهبتی پرداخت ساعتی در نظام «ارزیابی عملکرد ذهنی» نیز صدق خواهد کرد (مریمن، 2014).
نظام پرداخت بر اساس "ارزیابی عملکرد ذهنی" بر ساعات کاری اثر مثبت و معنی¬داری دارد.
نظام پرداخت بر اساس "ارزیابی عملکرد ذهنی" بر پایداری منابع انسانی تأثیر منفی دارد.
Journal of Human Resource Management Review Vol. 24.
International Journal of Human Resource Management Vol. 18.