Abstract:
بررسی رابطه بین فراوانی واژگان تک کلمه ای قرآن با طول آنها بر حسب تعداد حروفشان نشان می دهد یک رابطه عکس بین این دو برقرار است یعنی کلمات کوتاه تر نسبت به کلمات بلندتر دارای فراوانی بیشتری هستند، این رابطه که به قانون زیف (1936) معروف است، علاوه بر اینکه در کل قرآن صدق می کند در 26 سوره نیز صادق است. نتیجه بررسی این قانون در زبان های مختلف نشان داده است این قانون در هر زبانی در محدوه ی خاصی کاربرد دارد، در تحقیق حاضر نیز مشخص شد این قانون برای کلمات کوتاه تر از 4 حرف صادق نیست. در این تحقیق ما با ارائه فرمول کلی F% = exp (a + b*L + c*L2) در صدد پیش بینی پذیری کردن این قانون در قرآن در دو سطح کل قرآن و سور آن به طور جداگانه هستیم.
Machine summary:
برای این <H1>کار با استفاده از نرم افزار اکسل و با رعایت نکات زیر متن قرآن مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت</H1> قانون پراکندگی زیف، قانون تجربی است که به نام استاد زبان شناسی دانشگاه هاروارد جورج کینگسلی زیف<FootNote No="122" Text=" George Kingsley Zipf"/> (1950-1902) نامگذاری شده است؛ زیف قانونش در رابطه با اختصارات<FootNote No="123" Text=" Abbreviation"/> را این گونه معرفی میکند: «با توجه به شواهد، طول یک کلمه با فراوانی نسبی آن رابطهی عکس دارد» (زیف، 1936: 36).
برای این کار با استفاده از نرم افزار اکسل و با رعایت نکات زیر متن قرآن مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت: در پژوهش حاضر، طول واحدهای زبانی یک کلمهای<FootNote No="129" Text=" single words or Unigrams"/> از طریق شمارش تعداد حروف آنها بدست میآید و ملاک تمایز واحدهای زبانی، شکل ظاهری آنها (بر اساس رسم الخط عثمان طه و قرائت حفص از عاصم) میباشد؛ بر این اساس عبارت «بنیإسرائیل» (بقره/40) دو کلمه، کلماتی از قبیل «رحمن» شش حرف (بدون احتساب الف مدی روی حرف میم)، حروف مشدد یک حرف و الف پایه تنوین نصب در شمارش کلمات نیز بهعنوان یک حرف مستقل به حساب آمده است.
به تصویر صفحه رجوع شود نمودار1: درصد فراوانی نسبی کلمات بر اساس طولشان در کل قرآن باید توجه داشت که زیف قانون خویش را بدون هیچگونه استثنایی ارائه داده است، یعنی مطابق نظر وی نمودار باید به صورت یک خط مستقیم باشد که در آن کلمات تک حرفی دارای بیشترین فراوانی باشند؛ اما نمودار شماره 1 نشان میدهد که کلمات قرآنی که کوتاهتر از چهار حرف هستند از این قانون تبعیت نمیکنند.