اثربخشی روان درمانی کوتاه مدّت روابط موضوعی بر کاهش حسّاسیّت بین فردی، گوش بزنگی بین فردی و نیاز به تأیید افرادِ دارای نشانگان شخصیّت اجتنابی: پژوهش تک آزمودنی Journal Article

هدف پژوهش حاضر، تعیین اثربخشی روان درمانی کوتاه مدّت روابط موضوعی بر کاهش حسّاسیّت بین فردی، گوش بزنگی بین فردی و نیاز به تأیید افراد دارای نشانگان شخصیّت اجتنابی است. این پژوهش، از نوع تک آزمودنی A-B با طرح خطّ پایۀ چندگانه و پیگیریِ یک ماهه می‌باشد. جامعۀ آماری، کلّیۀ افراد 18 تا 30 ساله بودند که در بازۀ زمانی اسفند 1394 و فروردین 1395 پس از دیدن اطّلاعیه‌ها، به کلینیک روان شناختی دانشکدۀ علوم تربیتی و روان شناسیِ دانشگاه فردوسی مشهد مراجعه کردند. روش نمونه گیری، هدفمند بود. در مجموع از 34 نفری که به کلینیک مراجعه کردند، سه نفر نشانگان شخصیّت اجتنابی داشتند، که با استفاده از پرسشنامۀ چندمحوری بالینی میلون و مصاحبۀ بالینی ساختاریافته برای اختلالات شخصیّت، انتخاب شدند. شرکت‌کنندگان، در موقعیّت‌های خطّ پایه، جلسات پنجم، دهم، شانزدهم و یک ماه بعد از مداخله به پرسشنامۀ حسّاسیّت بین فردی (IPSM) پاسخ دادند. روان درمانی کوتاه مدّت روابط موضوعی نیز طیّ 16 جلسه اجرا گردید. تحلیل داده‌ها به روش تحلیل دیداری نمودار، اندازۀ اثر، درصد داده های همپوش و غیرهمپوش انجام شد. نتایج بیانگر این بود که روان درمانی کوتاه مدّت روابط موضوعی، به طور معناداری حسّاسیّت بین فردی، گوش بزنگی بین فردی و نیاز به تأیید را در شرکت‌کنندگان، در پایان درمان و پیگیری کاهش داد. براین اساس می‌توان گفت که روان درمانی کوتاه مدّت روابط موضوعی در کاهش علائم افراد دارای نشانگان شخصیّت اجتنابی مؤثّر است.

The aim of this article is to determine the effectiveness of brief object relations psychotherapy on reduction of interpersonal sensitivity، interpersonal awareness and need for approval of individuals with Avoidant Personality syndrome. This is a Single – Subject A-B design with multiple baseline and one month following up. Statistical society consisted of all individuals 18 to 30 years old who referred to the Psychology Clinic of Faculty of Education and Psychology of Ferdowsi University after seeing the announcements of research design between February 2016 and March 2016. Sampling method was purposeful. 34 individuals referred to the clinic and among them 3 individuals had Avoidant Personality syndrome which selected by Millon Clinical Multitaxial Inventory (MCMI-III) and Structural Clinical Interview for assessing Axis II (SCID-II). The research participants at baseline، fifth، tenth and sixteenth sessions and one month after the intervention، responded to the interpersonal Sensitivity Measure questionnaire (IPSM). The brief psychotherapy accomplished in 16 sessions. Data analysis was done by using visual analysis chart، effect size and percentages of overlapping and non-overlapping data. Results showed that، brief object relations psychotherapy reduced the interpersonal sensitivity، interpersonal awareness and need for approval of research participants significantly at the end of the therapy and in the following up period. It can be said that brief object relations psychotherapy is effective in reducing the symptoms of individuals with avoidant personality syndrome.

ir"/> تاریخ دریافت: ١٣٩١/٠١/٠٣ تاریخ پذیرش: ١٣٩١/٠٨/١١ چکیده هدف پژوهش حاضر، تعیین اثربخشی رواندرمانی کوتاهمدت روابط موضوعی بر کاهش حساسیت بین فردی، گوشبزنگی بین فردی و نیاز به تأیید افراد دارای نشانگان شخصیت اجتنابی است. نتایج بیانگر این بود که رواندرمانی کوتاهمدت روابط موضوعی، بهطور معناداری حساسیت بین فردی، گوشبزنگی بین فردی و نیاز به تأیید را در شرکتکنندگان، در پایان درمان و پیگیری کاهش داد. بر این اساس میتوان گفت که رواندرمانی کوتاهمدت روابط موضوعی در کاهش علئم افراد دارای نشانگان شخصیت اجتنابی مؤثر است. درمان انتخابی برای اختللت شخصیت معمول رواندرمانی بلندمدت است، درعینحال، این نیز محتمل است که در عمل، درمانی که بیشتر دریافت میشود کوتاهمدت باشد. N. ازآنجاییکه از طرفی درمان روابط موضوعی به رابطه و استفادٔە درمانی از آن اهمیت زیادی میدهد و از طرف دیگر، شخصیتهای اجتنابی در روابط خود دچار مشکلت مهمی هستند؛ هدف این پژوهش این است که اثربخشی رواندرمانی کوتاهمدت روابط موضوعی بر کاهش علئم افراد دارای نشانگان شخصیت اجتنابی را موردبررسی قرار دهد. ازاینرو، این تحقیق به بررسی اثربخشی مداخلٔە رواندرمانی روابط موضوعی بر کاهش علئم افراد دارای نشانگان شخصیت اجتنابی پرداخته است. بحث و نتیجه گیری هدف پژوهش حاضر، تعیین اثربخشی رواندرمانی کوتاهمدت روابط موضوعی بر کاهش حساسیت بین فردی، گوشبزنگی بین فردی و نیاز به تأیید افراد دارای نشانگان شخصیت اجتنابی بود. Avoidant Personality Disorder The Encyclopedia of Clinical Psychology: John Wiley amp; Sons, Inc. Alresheed, F.