Abstract:
در ماههای اخیر، مسئلة ایران به دلیل تلاقی تحولات بنیادین در منطقه، پیامدهای انتخابات ریاست جمهوری ایران، شدت یافتن گفتمان اسرائیل و تصمیم سرسختانة تهران برای پیشبرد توانمندیهای هستهای خود، به دغدغهای اساسی برای جامعة بینالملل تبدیل شده است.<FootNote No="7" Text="- این از شگردهای محافل راهبردی امریکا است که مشکل خود را مشکلی بینالمللی وانمود سازد تا با بسیج کشورهای دیگر به رفع مشکل خود بپردازند."/> توجه سیاستسازان در واشنگتن و در سطح جهان، همچنان به گزینة جلوگیری از ایران برای دستیابی به توانمندی تولید سلاح هستهای (در واقع توانمندی صلحآمیز هستهای م.) معطوف است. این هدف مطلوبی است؛ حفظ صلح و امنیت در خلیج فارس و اجتناب از بر همخوردن توازن در مسابقة سلاحهای هستهای، راه حل معتبر و بادوامی است که ایران را در رسیدن به آرزوهای هستهای خود محدود میسازد. در حالی که دستیابی به چنین نتیجهای عمدتا به خاطر سرسختی ایران همچنان به شدت مسئلهساز است، ممانعت از عبور ایران از آستانة سلاحهای هستهای چه از طریق ترغیب، اجبار یا ترکیبی از این دو هنوز هم بیتردید در توان جامعة بینالملل است.<FootNote No="8" Text="- همچنان که مشاهده میشود و در دنباله مقاله نیز خواهید دید، نویسنده بهشدت در صدد ایجاد ایرانهراسی در منطقه و در دنیا است. نویسنده توانمندی هستهای ایران را به عنوان توانمندی تولید سلاح هستهای مفروض گرفته است. این در حالی است که مجامع رسمی بینالمللی بر صلحآمیز بودن توانمندی هستهای ایران تاکید دارند."/>
Machine summary:
<H1>اندیشیدن در امری باورنکردنی: دولتهای خلیج فارس و چشمانداز ایران هستهای</H1> <H2>نویسنده: سوزان مالونی</H2> <H2>گزینش و ترجمه: محمد رضا آهنی</H2> <H2>توضیح: خدایار ابراهیمی</H2> <H2>پانویسها: قاسم قنبری</H2> <H2>منبع: مرکز سابان از مؤسسة تحقیقاتی بروکینگز </H2> <H2>تاریخ: اول ژانویة 2013</H2> <H2>نوع سند: مقاله</H2> <H3>مقدمه</H3> در ماههای اخیر، مسئلة ایران به دلیل تلاقی تحولات بنیادین در منطقه، پیامدهای انتخابات ریاست جمهوری ایران، شدت یافتن گفتمان اسرائیل و تصمیم سرسختانة تهران برای پیشبرد توانمندیهای هستهای خود، به دغدغهای اساسی برای جامعة بینالملل تبدیل شده است.
با پیشرفت ماهانة برنامة هستهای ایران و تلاش این کشور برای برهم زدن توازن منطقه به نفع خود، دولتهای کوچک خلیج فارس بایستی با مشکل آماده شدن برای بدترین سناریوی ممکن، یعنی وجود یک همسایة هستهای روبرو شوند.
برنامة اعلام شدة ایران به ویژه بر تهدید و نگرانی همسایگان ایران میافزاید و بر احساس امنیت و خوشبختی که برای راهبرد دولتهای کوچکتر خلیج فارس و رشد اقتصادی آنان (و سرانجام بر بقای این دولتها) ضروری است، سایه میافکند.
در حقیقت از زمان اعلام رسمی ایران در سال 2002 برای گسترش برنامة غنیسازی خود و فشارهایی که ابتدا از سوی سازمان بینالمللی انرژی اتمی و سپس از سوی شورای امنیت سازمان ملل برای محدود کردن غنیسازی بر تهران اعمال شده، شخصیتهای سیاسی گوناگونی در ایران عنوان کردهاند این فشارها باعث خواهد شد که ایران از سازمان منع تولید و گسترش سلاحهای هستهای خارج شود.