Abstract:
هدف مقاله بررسی ارتباط اثرات نرخ مشارکت اقتصادی بر نرخ بیکاری در استانهای ایران و آزمون «فرضیه تغییرناپذیری بیکاری» است. برای این منظور از دادههای فصل اول 1384 تا فصل سوم 1394 و روشهای مختلف تک معادلهای، سیستم معادله و دادههای تابلویی استفاده شده است. نتایج نشان میدهد در اغلب استانها و همچنین در متوسط کشور، فرضیه تغییرناپذیری نرخ بیکاری به واسطه شوکهای کوتاهمدت در نرخ مشارکت اقتصادی برقرار میباشد؛ از اینرو، برای کاهش نرخ بیکاری بلندمدت باید در عرصه سیاستگذاری در ساختار اقتصاد کلان و در بخش تقاضای نیروی کار، تغییراتی ایجاد شود. گفتنی است تغییرات عرضه نیروی کار، تنها اثرات کوتاهمدت در کنترل بیکاری دارند.
This paper pursues the relation of economic participation effects on unemployment rate in Iran՚ provinces and unemployment invariability hypothesis test. For this، the data 2005-Q2- 2015-Q4 and single-equation different methods، equation system and panel data was used. The results show that in most provinces and also، in the country’ average، the mentioned hypothesis is confirmed due to short run shocks in economic participation; so، in order to decreasing long run unemployment rate، it needs to some changes in macroeconomic policy making and in labor demand too. It should be noted that labor supply changes have only short run effects in unemployment control.
Machine summary:
حال آنکه در صورت تایید نظریه تغییرناپذیری نرخ بیکاری در اقتصاد ایران، به این نتیجه خواهیم رسید که مدیریت عرضه نیروی کار به شیوه کنونی قادر به کاهش نرخ بیکاری بلندمدت در کشور نیست، در این صورت سیاستگذاران اقتصادی باید به دنبال تقویت بخش تقاضای نیروی کار به عنوان عامل موثر در نرخ بیکاری باشند؛ از این رو، در این پژوهش به دنبال پاسخ به این سوال خواهیم بود که آیا نرخ بیکاری بلندمدت مستقل از تغییرات نرخ مشارکت اقتصادی است؟ در ادامه، نخست، ادبیات تحقیق بیان میشود؛ بخش دوم، مروری مختصر بر پیشینه پژوهش و بخش سوم به بیان روش پژوهش خواهد پرداخت؛ بخش چهارم با استفاده از دادههای اقتصاد ایران، شواهد اولیه آماری را مورد بررسی قرار داده است؛ در بخش پنجم با استفاده از روشهای متداول اقتصادسنجی، فرضیه تغییرناپذیری بیکاری در تمامی استانهای ایران مورد آزمون قرار خواهد گرفت؛ بخش پایانی به نتیجهگیری و پیشنهادها اختصاص دارد.
نتایج آزمون همانباشتگی جوهانسون برای نرخ بیکای و نرخ مشارکت اقتصادی در استانهای ایران {مراجعه شود به فایل جدول الحاقی} اما میتوان وجود ارتباط بین متغیرها را با بررسی اثرات علّی نرخ مشارکت اقتصادی بر نرخ بیکاری نیز سنجید (این روش در مطالعه یلدریم (2014) برای کشور ترکیه نیز مورد استفاده قرار گرفته است).
[9] Karanassou and Snower [10] Counter-veiling Shifts [11] Rowthorn [12] Kanapathy and Baharom [13] برای مطالعه بیشتر در مورد مبانی نظری فرضیه تغییرناپذیری بیکاری میتوان به منابع زیر مراجعه نمود: Layard, Richard, Stephen Nickell, and Richard Jackman (1991).