Abstract:
"جنسیت"به عنوان یک مقوله اجتماعی و هم ساخته و متاثر از فرهنگ حاکم برجامعه, با واژه"جنس " که عموما برای بیان
همان مقوله فقط از دیدگاه زیست شناختی بکار میرود متفاوت است. با این وجود که زنان بیش از نیمی از جمعیت جامعه را
تشکیل میدهند اما اغلب در طراحی وساخت محیط و فضاهای سبز شهری کمتر مورد توجه قرار میگیرند و به میزان کمتری
در طراحیهای شهری مورد مشورت واقع میشوند. این در حالی است که مردان الگوهای حرکتی و طراحی شهری را عهده دار
هستند. از طرف دیگر زندگی زنان از ترکیب پیچیده از خانه داری, بچه داری و اشتغال و... برخوردار هستند و فضا موجود تا
حدودی نا موفق بوده یا ناکارامد است که زنان در محیطهای طراحی شده, لذا زنان ضمن محدودیتها.ء ناسا زگاریها را تجربه
میکنند. این مقاله در بررسی ارتباط موجود بین جنسیت و فضاء مشکلی تحت عنوان " جلسیتی شدن فضا " را با تمرکز بر
فضای پارک به عنوان فضای عمومی مطرح نموده» سپس به تبیین دلایل وقوع مشکل مذکور راهکارهای اجتناب از آن
میپردازد .نتایج مشخص نمود پدیده جنسیتی شدن فضای عمومی دلیلی بر افت کیفیت و مطلوبیت فضا همچنین نمایانگر
ناکارآمدی آن و تبدیل یک فضای عام به یک فضای خاص است .روش تحقیق بکار گرفته شده روش کیفی و در بخشی از
پژوهش روش پیمایشی برای تشخیص مشکل از روش بالینی منتصب به آکوف استفاده شده است.
Gender as a social category, as well as influenced by the dominant culture, varies by the term "gender", which is
generally used to express the same category of biological content only, although women account for more than
half of the population of society, But they are often neglected in the design and construction of the environment
and urban green spaces, and they are less consulted on urban design, while men are responsible for urban
patterns and design. On the other hand, women's lives have a complex combination of housekeeping, childcare
and employment, and the available space is somewhat unsuccessful or inefficient, in which women are designed
in environments, so women experience con fl icts along with limitations. In this article, in examining the
relationship between gender and space, the problem of "Sexualization of space" with focusing on the space of
the park as a public space, then discusses the reasons for the problem, it addresses the ways of avoiding it. The
results indicate that the phenomenon of genderizing the public space is a reason for the decline in the quality and
desirability of space, also indicating its inefficiency and transforming a common space into a particular space.
The research methodology used is a qualitative method and in part of the research a survey method has been
used to identify the problem from the clinical method assigned to the ACOF.
Machine summary:
"مروری بر مقوله جنسیت و استفاده از پتانسل آن در ایجاد فضای سبز شهری (مطالعه موردی پارک شهر بازی بجنورد) نورعلی مهماندوست 1، حسن اصولی 2* 1 دانشجوی دکتری تولید گیاهان دارویی و ادویه و معطر دانشگاه آزاد شیروان و مدیر روابط عمومی دانشگاه فرهنگیان خراسان شمالی 2 کارشناس فضای سبز شهرداری بجنورد چکیده "جنسیت"به عنوان یک مقوله اجتماعی و هم ساخته و متأثر از فرهنگ حاکم برجامعه، با واژه"جنس " که عموما برای بیان همان مقوله فقط از دیدگاه زیست شناختی بکار میرود متفاوت است، با این وجود که زنان بیش از نیمی از جمعیت جامعه را تشکیل میدهند اما اغلب در طراحی وساخت محیط و فضاهای سبز شهری کمتر مورد توجه قرار میگیرند و به میزان کمتری در طراحیهای شهری مورد مشورت واقع میشوند، این در حالی است که مردان الگوهای حرکتی و طراحی شهری را عهده دار هستند.
موضوع جنسیت و فضا، معماری مبحثی پیچیده است و در حال حاضر کسانی که در معماری به مقوله جنسیت توجه دارند از پیروان جنبش برابری طلبی زنان در سایر زمینهها الهام میگیرند؛ زیرا مطالعات پایه در رابطه با موضوع جنسیت متعلق به این گروه بوده و اشاره به مطالعات آنان اجتناب ناپذیراست؛ اما بر اساس تعریف جنسیت و توجه به این مهم که رفتارها ونقش های جنسیتی در فرهنگهای مختلف با یکدیگر تفاوت دارند؛ برای بررسی رابطه بین جنسیت و معماری الزامی به داشتن گرایش و دیدگاههای غیر نیست؛ بدین معنی که هر جامعه برای بررسی و حل مسائل و مشکلات، پاسخی بومی دارد که باید در قالب فضای فرهنگی و اعتقادی خود به آن پرداخته و مورد قضاوت قرار گیرد (کاظمی،1386)."