Abstract:
در این مقاله مدل توجیهی را که گیرسون در مقاله «تخیلپذیری و توجیهِ وجهیِ الغاءپذیر» (2005) برای توجیهِ باورهای وجهی ارائه میکند بررسی میکنم. مدل توجیه پیشنهادی گیرسون مبتنی بر تخیلپذیری است. گیرسون تخیلپذیری را بر اساسِ تصور تحلیل میکند. گیرسون با پذیرشِ شباهتهایِ برخی از مولفههای شرحاش با مدل یبلو (1993)، ادعا میکند که از چند جهت بحث را پیش برده است. یکی از این پیشرفتها از نظر گیرسون این است که او از تصور گزارهای در توجیه باور وجهی استفاده میکند. در این مقاله نشان میدهم که گیرسون کمک چندانی به پیشبرد بحث نکرده است. از جمله به این دلیل که تصور گزارهای به گونهای که گیرسون تعریف میکند، هیچ کمکی به توجیه باور وجهی نخواهد کرد. علاوه بر آن گیرسون به این سوال که «تصور کردنِ گزارهای دقیقاً یعنی چه؟» نمیتواند جوابی بدهد که مطابق آن آنچه را که قابل تصور گزارهای دانسته، مثل نقیض حدس گلدباخ، قابل تصور باشد ولی گزارههای غیرممکن متافیزیکی و حتی گزارههای غیرممکن منطقی قابل تصورِگزارهای نباشند.
Machine summary:
تصور گزارهای و توجیه باورهای وجهی مسعود ضیاء علی نسبپور 1 چكيده در این مقاله مدل توجیهی را که گیرسون در مقالۀ «تخیلپذیری و توجیهِ وجهیِ الغاپذیر» (2005) برای توجیهِ باورهای وجهی ارائه میکند بررسی میکنم.
یبلو تخیلپذیریای را که توجیهکنندۀ باور به امکان p است برحسب تصور و به این صورت تحلیل میکند: گزارۀ p برای من تخیلپذیر است، اگر من بتوانم جهانی را تصور کنم که بهباور من مُثبِتِ p است (Yablo 1993: 29).
وناینواگن با اذعان به اینکه نمیداند چگونه باید برای چنین نتیجهای استدلال کند نتیجهای را که از بحثهای بالا درمورد آهن شفاف و گاو ارغوانی گرفته است تعمیم میدهد و مینویسد: بهنظرم واضح است که اگر هیچکس جهانی را تصور نکرده است که در آن آهن شفاف یا گاوهای ارغوانی وجود دارند، آنگاه هیچکس جهانی را تصور نکرده است که در آن موجود کامل وجود دارد (یا وجود ندارد)، [هیچکس] جهانی را [تصور نکرده است] که در آن تصورکننده وجود دارد، ولی هیچچیز مادی وجود ندارد (یا هیچچیز غیرمادی وجود ندارد)، [هیچکس]جهانی را [تصور نکرده است] که در آن مقادیر زیادی درد و رنج هست، بدون آنکه توضیحی وجود داشته باشد (ibid.
5. بررسي و نقد مدل گیرسون گیرسون برای اینکه برتری مدلش بر مدل یبلو را بیان کند به توانایی فربهکردن سناریو و استفاده از تصور گزارهای در توجیه باور وجهی اشاره میکند.
شرط توجیه در مدل گیرسون این است: شخص S در باور به اینکه P ممکن است موجه است، اگر بهنظر شخصِ S برسد که او تخیل کرده است که P.