Abstract:
دستنویسهای متون کمترشناخته شدة فارسی در روشن کردن زمینههای مختلف تاریخی، فرهنگی، ادبی کشورهای دارای سابقه تمدنی کهن، اهمیت فراوان دارند. در ژانر حماسههای تاریخی فارسی، دستنویسهای منتشرنشدة بسیاری وجود دارد که به منزلۀ گنجی گرانبها حاوی نکات بسیاری از میراث تاریخی ایران و میراث فرهنگی زبان فارسی هستند، امّا تاکنون شناسایی و معرفی نشدهاند. سلیماننامه یا شاهنامه سلیمانی یا شاهنامه عارف یکی از این آثار است که «فتحالله عارف»، شاهنامهچی دربار عثمانی، در سال 969 ه. ق. آن را به رشتۀ تحریر درآورده است. سلیماننامه اثری تاریخی از نوع وقایعنامهها دربارة تاریخ سلطان سلیمان قانونی است؛ تاریخی که گرایش شاعر- مورخ به تمثیل بدان رویکرد حماسی و گاه تعلیمی بخشیده است. این مقاله پژوهشی کیفی با رویکرد تحلیلی و استنباطی است که به معرفی سلیماننامه و تحلیل کارکرد تمثیل در آن به عنوان یک کیفیت سبکی بارز پرداخته است.
Machine summary:
شفيعي کدکني ، ١٣٧٠: ٨٥-٨٤) ١,١- اهداف و اهمّّيت پژوهش معرفي سليمان نامه ، متني مهم از حيث تاريخ حماسۀ فارسي ، براي اول بار، و شناخت سرايندة آن فتح الله عارف ، که از شعراي بزرگ آسياي صغير بوده است و بررسي تمثيل که از جمله عناصري است که در متن ، نقش ترغيبي ايفا مي کند، از نقاط عطف اين تحقيق است .
پس از او درايتي در فهرستگان نسخه هاي خطي ايران (فنخا) شاهنامۀ سليماني سرودة فتح الله عارف تاريخي منظوم در ٢٢ هزار بيت معرفي کرده (درايتي ، ج ١٨: ٧٥٦)، خزانه دارلو در منظومه هاي فارسي نيز آن را به تخمين از روي اوراق نسخه ، ٣٢ هزار بيت دانسته است (خزانه دارلو،١٣٧٥: ٣٨٣)، اگر چه هيچ يک اطلاعاتي دربارة محتواي اثر ارائه نکرده اند در حوزة موضوع بررسي خاص اين تحقيق ، بايد گفت که بر خلاف متن که ناشناخته است ، منابع بسيار گسترده است و در کتب و منابع بلاغت بسيار به تمثيل پرداخته اند.
محمّدامين رياحي در کتاب زبان و ادب فارسي در قلمرو عثماني در معرفي سليمان نامه ، بيت آغازين منظومه را از دست نويس توپقاپوسراي نقل کرده است که نشان مي دهد، منظومه با نيايش خداوند آغاز مي شود: خدايا خداوند هستي تويي نگهدار بالا و پستي تويي (رياحي ،١٣٩٠: ٦١) سليمان نامه فتح الله عارف از حيث مؤلفه هاي ادبي در متن جنبه هاي بسيار دارد که بخشي از آنها در اين جستار طرح خواهد شد.