Abstract:
ادبیات پایداری به معنای خاص، یکی از انواع ادبی است که در ایران عمر کوتاهی دارد و داستان‌ها و رمان‌های زیادی در این نوع نوشته شده که در آن، نویسنده تمثیل و نماد را دستمایه‌ی بیان خود کرده و اثرش را خلق می‌کند. تمثیل شامل چیزی گنگ، ناشناخته و پنهان از ماست که در عصر جدید و در نقد سبک شناسانه‌ی یک اثر به عنوان رمزگان از آن یاد میشود و حتی می‌تواند سبک یک نویسنده را دربرگیرد. در سبک‌شناسی لایه‌ای، که از شیوه‌های نوین سبک‌شناسی به‌حساب می‌آید، بافت موقعیتی را به‌عنوان کلان لایه مد‌نظر قرار داده و متن را به خرد‌لایه‌هایی تجزیه می‌کنیم. سپس با بررسی آن‌ها به جستجو در ویژگی‌های شاخص و پربسامد می‌پردازیم که در نهایت منجر به کشف ایدئولوژی میشود. در این مطالعه، که به روش توصیفی تحلیلی محتوا انجام شده، ابتدا با توجه به بافت موقعیتی، رمان عاشقانه‌های یونس در شکم ماهی از جمشید خانیان را که یکی از آثار تمثیلی خلق شده در ادبیات پایداری است به خرد‌لایه‌های واژگانی، نحوی و بلاغی تجزیه کرده و سپس به بررسی سبک‌شناسانه آن پرداخته میشود. یافته‌ها حاکی از آن است که ایدئولوژی نویسنده در لایه‌ی نحوی نهفته است؛ چرا که این داستان تمثیلی است و معمولاً تمثیل در لایه‌ی نحوی نمود پیدا می‌کند. او با آوردن یک نمونه‌ی عالی، بهترین نوع عشق را سیروسلوک و حرکت از عشق زمینی به عشق آسمانی می‌داند؛ سپس با بهره‌گیری از رمزگان و تمثیل، مخاطب را به تأویل و تفکر وا می‌دارد و سبکی تمثیلی را برای رمانش رقم می زند.
Machine summary:
چکيده ادبيات پايداري به معناي خاص ، يکي از انواع ادبي است که در ايران عمر کوتاهي دارد و داستان ها و رمان هاي زيادي در اين نوع نوشته شده که در آن ، نويسنده تمثيل و نماد را دستمايه ي بيان خود کرده و اثرش را خلق مي کند.
در اين مطالعه ، که به روش توصيفي تحليلي محتوا انجام شده ، ابتدا با توجه به بافت موقعيتي ، رمان عاشقانه هاي يونس در شکم ماهي از جمشيد خانيان را که يکي از آثار تمثيلي خلق شده در ادبيات پايداري است به خردلايه هاي واژگاني ، نحوي و بلاغي تجزيه کرده و سپس به بررسي سبک شناسانه آن پرداخته مي شود.
» (محمدي کله سر،١٣٩٢: ٢٤) استفاده از عناصر غير ملموس براي بيان مفاهيم انتزاعي در آن ها، خاص بودن تمثيل ها و نيز وجود نشانگرهاي متني براي پي بردن به تمثيلي بودن اثر، برمبناي اين ويژگي ها، در پژوهش حاضر مورد بررسي قرار مي گيرد و به اين پرس ها پاسخ داده مي شود که : نويسنده براي بيان دردها و رنج هاي مردم و وقايع جنگ تحملي ايران و عراق از چه سبکي استفاده کرده است ؟ در بررسي سبک شناسانه ي اين رمان چه متغيرهاي سبکي را مي توان مطرح کرد که منجر به کشف ايدئولوژي وگفتمان تمثيلي در متن شود؟ آيا انتخاب سبک تمثيلي منجر به گفتمان براي مخاطب مورد نظر شده است يا نه ؟ ٣-١.
(
, 
, 
)
