Abstract:
پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی فعالیت های موسیقیایی بر کارکردهای اجرایی دانش آموزان با کم توانی ذهنی خفیف انجام شد. این پژوهش از نوع شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون و گروه گواه بود. جامعه آماری شامل دانش آموزان با کم توانی ذهنی آموزش پذیر 14-11 ساله در دو مدرسه استثنایی شهر کرج در سال تحصیلی 96-1395بود. از میان جامعه آماری، 30 دانش آموز به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه آزمایش و گواه تخصیص داده شدند. در طی مدت تحقیق 4 نفر از گروه آزمایش و 4 نفر از گروه گواه از ادامه مداخله انصراف دادند (11=N ). گروه آزمایش طی هشت هفته در 24 جلسه ی گروهی 1 ساعته فعالیت های موسیقیایی که هفته ای سه بار برگزار می شد، شرکت کردند. گروه گواه طی این مدت مداخله ای دریافت نکردند. همه شرکت کننده ها آزمون رایانه ای دسته بندی کارت ویسکانسین، برای ارزیابی انعطاف پذیری شناختی؛ آزمون برو/نرو برای ارزیابی کنترل مهاری؛ و خرده آزمون فراخنای ارقام از ویرایش چهارم مقیاس هوش وکسلر کودکان برای ارزیابی حافظه فعال را قبل و پس از اجرای مداخله انجام دادند. نتایج تجزیه و تحلیل داده ها با روش تحلیل کوواریانس، نشان داد که بین میانگین نمرات پس آزمون در سطح 05/ 0= α تفاوت معنا داری وجود نداشت. بدین معنا که برنامه فعالیت های موسیقیایی مورد نظر بر بهبود عملکرد گروه آزمایش در آزمون های کارکردهای اجرایی به کار رفته تاثیر معنا داری نداشته است.
Machine summary:
Schuchardt, Gebhardt & Maehler کارکردهای اجرایی در اختلالات تکاملی مختلف مورد پژوهش قرار گرفته اند مثل آموزش حافظه کاری و استدلال از طریق بازی های رایانه ای ، ترکیب بازیهای تعاملی و رایانه ای ، تمرینات هوازی ، یوگا، هنرهای رزمی (دیاموند و لی ١، ٢٠١١) و تحریکات وستیبولار (فرخی مقدم ،١٣٩٤)، مداخلاتی که بر روی بهبود این مهارت ها در کودکان با کم توانی ذهنی تمرکز داشته باشند، کمتر دیده می شود.
در ایران ، برای مثال ، قربان زاده و لطفی (١٣٩٤)، اثربخشی تمرین حرکات موزون بر کارکردهای اجرایی کودکان با کم توانی ذهنی خفیف را مورد بررسی قرار دادند و به این نتیجه رسیدند که این تمرینات بر کارکردهای اجرایی کل ، خرده مؤلفه حل مسأله / برنامه ریزی ، و سازمان دهی رفتاری – هیجانی تأثیر مثبت دارد.
پژوهشهای متعدد اثربخشی فعالیت های همراه با موسیقی بر توجه و حافظه کاری دانش آموزان با کم توانی ذهنی (زیادعلی ، ١٣٩٤؛ احمدی ، ١٣٩٤؛ دودانگه ، ١٣٩٢و جم ، ١٣٩١) و تأثیر آموزش موسیقی بر بهبود حافظه کودکان با رشد بهنجار (نوتلی ، درکی و کلینبرگ ٣، ٢٠١٤؛ رودن ، گروب و بانگارد٤، ٢٠١٣) را نشان داده اند .
کودکان دایره وار می ایستند و مربی در مرکز دایره قرار می گیرد، آنها باید هماهنگ با ریتم یک موسیقی راه بروند و همزمان حواسشان به مربی باشد و هر گاه مربی حرکت خاصی که از قبل تعیین شده ، مثل بالا پریدن را انجام داد کودکان نیز باید این حرکت را تکرار کنند.
Mehr, Schachner, Katz, & Spelke 2.