Abstract:
آنچه بیش از هر چیز به مردم ارزش میبخشد و آنها را در میان سایرین سربلند و مفتخر میسازد، بدون شک آیین و آداب و رسوم یک ملت است و ارج نهادن به ارزشهای آن مردم است. آیینها و آداب و رسوم، اعتقادات و باورها مجموعه تجربیات و تفکرات بشر در طی قرون و اعصار است و همین تجربهها و آداب و سنتهاست که به جامعه شخصیت و هویت و موجودیت میبخشد. مقاله حاضر در واقع شناختی نسبت به آیینهای ازدواج و توجه به این آیین خداپسندانه است در ابتدا توصیه به ازدواج و به عقد درآوردن و خواستگاری و پاسخ عروس تا زمان مراسم ازدواج به اختصار بیان گردیده است. از جمله طالع گرفتن برای تعیین روز ازدواج و یا نقش و نگار افکندن بر دست عروس و آذین بستن شهر و مهد فرستادن برای عروس میباشد. پژوهش حاضر بر آن است تا آیین و آداب و رسوم گذشتگان را که همان مهد تمدن ایرانی است یادآور شود، امید است مورد توجه پژوهندگان قرار گیرد.
Machine summary:
آنگاه به دست خود حنا مينهادند و وقتي دستکش را بيرون ميآوردند، تصاوير پرنده و گل به رنگ سياه بر دست نقش ميبست و دست نگارين ميشد»، (شميسا، ١٣٧٧ : ١٥٢) نظامي از نگار کردن و نگار زدن بر روي دست نيز ياد کرده است : يک جهــان پـــر نکــار نــوراني روح پرور چــو راح ريحــاني هــر نگــاري به ســـان تازه بهار همــه در دست ها گــرفته نگار (هفت پيکر،١٣١٥ : ١٦٠) * * * * * ز هــر سو عروسان ناديده شوي ز خانه برون تاختندي به کـوي رخ آراستـــه دست هــا پر نگــار به شادي دويدندي از هـر کنار (شرفنامه ، ١٣١٦ : ٢٣٩) هر هفت کردن (هفت قلم آرايش عروس) «مؤلف برهان قاطع در زير «هر هفت » ميگويد: به معني آرايش باشد مطلقاً و آرايش و زينت زنان را نيز گويند که آن حنا و وسمه و سرخي و سفيداب و سرمه و زرک باشد که زرورق است و بعضي هفتم را غاليه گفته اند که خوشبو باشد و بعضي خال عارضي را گفته اند که از سرمه به کنج لب يا جاهاي ديگر رخسار گذارند»، (تبريزي، ١٣٤٢، ج چهارم : (2329 جلال اّلدين کزازي در «رخسار صبح »، هفت آرايش را چنين توضيح ميدهد: «آرايش هفتگانه زنان در گذشته چنين بوده : وسمه و سرمه که بر چشم و ابرو ميکشيدهاند، سرخي و سپيداب که بر روي ميماليدند، حنا که بر دست و پاي ميگرفته اند، غاليه و زرک که نخستين را بر موي ميماليدند و دومين را بر روي و موي ميافشاندند»، (کزازي، ١٣٦٨ : ٣١٦) هــر هفت آنچه بايست از نکـويي بکـرد آن خوب روي از خوب رويي (خسرو وشيرين ، ١٣٣٥ : ٣٢٦) * * * * * کان روز که مـــه به باغ مـي رفت چون ماه دو هفته کرده هر هفت (ليلي و مجنون ، ١٣١٣ : ١٠١) * * * * * يکي لشکر انگيخت از هفت روس به کردار هر هفت کرده عروس (شرفنامه ، ١٣١٦ : ٤٣١) گوشواره و گردن بند عنبرينه عروس ظاهراً رسم بوده است که گوشواره هاي جواهر نشان و نيز گردن بندي عنبرينه براي آراستن عروس استفاده ميکردند نظامي در هفت پيکر «در صفت بزم بهرام در زمستان » توضيحات بسيار زيبايي از آتش ارايه کرده است .