Abstract:
سرمایهگذاری مستقیم خارجی شریان حیاتی پیشرفت اقتصادی کشورها محسوب میشود که امروزه نمیتوان هیچ کشوری را بینیاز از آن دانست. مسیر اصلی ورود این جریان سرمایه را معاهدات دو یا چندجانبۀ سرمایهگذاری تشکیل میدهند. هرچند تا مدتی پیش هدف از جذب سرمایهگذاری خارجی و ورود منابع مالی به کشور سرمایهپذیر، رشد اقتصادی در نظر گرفته میشد، با گذر زمان مشخص شد که تأکید بیشازحد بر رشد اقتصادی و بیتوجهی به توسعۀ پایدار به مشکلات متعددی منجر میشود. با توجه به فضای جدید حاکم بر جریان سرمایهگذاری خارجی و تجارت بینالملل، نیاز به تمهیدات جدید و متناسب با این تغییرات مبرم است. این تمهیدات که از آنها با عنوان ترتیبات نوین یاد میکنیم، مانند سرمایهگذاری برای توسعه، همبستگی سیاستگذاری، پویا بودن، و ارتقای سرمایهگذاری و حمایت از سرمایهگذار، در پی ایجاد توسعۀ پایدار هم در زمینۀ اقتصادی و هم در زمینۀ محیط زیست و هم در سایر زمینهها هستند. البته اجرایی شدن آنها نیازمند وجود نظام حقوقی منسجم با ضمانت اجراهای مشخص برای نیل به اهداف موردنظر است. این مقاله درصدد است تا با رویکردی توصیفی و تحلیلی و با روش جامعهشناسی حقوقی، ابتدا مفهوم ترتیبات نوین سرمایهگذاری را که کمتر بدان پرداخته شده است، بررسی کند. در ادامه دریابد که این مفهوم چه ارتباطی با توسعۀ پایدار دارد. همچنین به کاوش در نظم حقوقی موجود در این زمینه چه در سطح ملی و چه در سطح بینالمللی میپردازد و آثار ترتیبات نوین سرمایهگذاری بر توسعۀ پایدار را مطالعه میکند.
Foreign Direct Investment is considered as a vital matter for every countries’ economic progress and no country is needless to Foreign Investment. The main paths for importing such investments are bilateral or multilateral investment treaties. Although for a while, the objective to attract foreign investment and import financial resources to a host country was economic growth but as time advanced, it came out that insisting on economic growth and disregarding sustainable development would create several problems. Notwithstanding the new atmosphere of foreign investment trend and international trade, the query to new arrangements and proper to these evolutions seem quite necessary. Such arrangements which the authors call new arrangements, including investment for development, alliance of policy- making, dynamism and promotion and protection of investor, are intended to create and ensure sustainable development, both in economic and environmental areas and also other areas as well. Their implementation though, requires a concrete legal system with specific enforcements in order to fulfil the defined objectives. This contribution, with a descriptive and analytic approach with a socio-legal method, first, study the concept of new arrangements in investment which has not been dealt with dully. Then, it tries to answer to this question that what is the concept’s relation to sustainable development. Plus, studies the present legal order both at national and international level and examines the impact of new arrangements on foreign investment.
Machine summary:
در واقـع تمرکز نگارندگان مقالۀ حاضر معطوف بر تغيير مباني سرمايه گذاري خارجي، اغلب به علت تغيير نقش کشورهاي در حال توسعه از يک سو و بحران هاي متعدد اقتصادي در نتيجـۀ اعمـال ايـن مباني سنتي و در نتيجه تأکيد بر فراهم بودن شرايط حقوقي براي بنيان نهادن قواعد سودمندتر سرمايه گذاري، که با قواعد توسعۀ پايدار اقتصادي و زيست محيطـي سـازگارتر باشـد، اسـت ؛ در قسمت اول به تبيين مفهوم و حوزة ترتيبات نوين و شرايطي که موجب نياز بـه ترتيبـات نـوين شده است ، در قسمت دوم به ارتباط ميان مفهوم توسعۀ پايدار و ارتبـاط آن بـا سـرمايه گـذاري مستقيم خارجي و چگونگي افزايش سودمندي اقتصادي از طريق اعمال مفـاهيم توسـعۀ پايـدار در سرمايه گذاري، و در قسمت سوم به مباني نظام حقوقي اين ترتيبات نـوين سـرمايه گـذاري و شکل گيري زمينۀ مناسب براي ديدگاه بين المللي در مواجهه با ترتيبات نوين به منظـور تثبيـت آن پرداخته شده است .
“FDI and the Right to Regulate: Lessons from Trade Law”, In The Development Dimension of FDI: Policy and RuleMaking Perspectives, Proceedings of the Expert Meeting held in Geneva.