Abstract:
زمینه و هدف: هدف این پژوهش تعیین اثربخشی آموزش تئوریک در مقایسه با آموزش عملی موازین اخلاقی به دانشجویان کارآموزی و کارورزی بخش روان‌پزشکی بود.
مواد و روش‌ها: روش پژوهش از نوع نیمه‌تجربی بود. جامعه آماری مورد مطالعه شامل کلیه دانشجویان رشته پزشکی بود که دوره کارآموزی و کارورزی بخش روان‌پزشکی را در بیمارستان فاطمی اردبیل می‌گذراندند. با استفاده از روش نمونه‌گیری در دسترس تعداد 36 نفر به عنوان نمونه مورد بررسی قرار گرفتند، از این تعداد 18 نفر به صورت تصادفی در گروه آموزش تئوریک موازین اخلاق حرفه‌ای (گروه 1) و 18 نفر در گروه آموزش عملی موازین اخلاق حرفه‌ای (گروه 2) جایگزین شدند. برای جمع‌آوری داده‌ها از پرسشنامه شایستگی اخلاقی و چک‌لیست رعایت موازین اخلاق حرفه‌ای در روان‌پزشکی استفاده شد. اطلاعات جمع‌آوری‌شده با نرم‌افزار SPSS 21 مورد تحلیل آماری قرار گرفت. از میانگین و انحراف استاندارد و آزمون t و شاخص اندازه اثر کوهن برای تحلیل آماری استفاده شد.
یافته‌ها: نتایج به دست‌آمده از این پژوهش نشان داد که از لحاظ آماری تفاوت معنی‌داری بین میانگین‌های نمرات دو گروه در پرسشنامه شایستگی اخلاقی و در پیش‌آزمون چک‌لیست موازین اخلاق حرفه‌ای وجود نداشت. بعد از ارائه آموزش‌ها، میانگین نمرات پس‌آزمون چک‌لیست گروه 2 که آموزش عملی دریافت کرده بودند، افزایش قابل توجهی داشت و به طور معنی‌داری از نمرات گروه یک بالاتر بود. بیشترین تفاوت در رعایت استقلال بیمار و حفظ حریم بیمار ایجاد شده بود. نهایتا بر اساس مقیاس کوهن اثربخشی آموزش عملی نسبت به آموزش تئوریک بیشتر بود.
ملاحظات اخلاقی: اطلاع‌رسانی به موقع و جلب رضایت دانشجویان هنگام شروع بخش روان‌پزشکی، محرمانه‌نگه‌داشتن نتایج انفرادی دانشجویان، دخالت‌ندادن نتایج در ارزیابی عملکرد آموزشی دانشجویان.
نتیجه‌گیری: آموزش عملی موازین اخلاقی موثرتر از آموزش تئوریک بود و صرفا تاکید بر آموزش‌های تئوریک نمی‌تواند منجر به رعایت موازین و کدهای اخلاق پزشکی باشد، لذا ضروری است که در طول دوره آموزش پزشکان عمومی علاوه بر برگزاری کلاس‌های تئوریک از آموزش کارگاهی و یا سایر روش‌های عملی و موثر نیز استفاده گردد.
Background and Aim: This study aimed to determine the effectiveness of
theoretical training versus practical training of medical ethics to the students
in the Psychiatric ward.
Materials and Methods: The research method was quasi-experimental.
The study population consisted of all medical students undergoing an
internship in a psychiatric ward in Ardabil Fatemi hospital. Students were
evaluated from April 2016 to June 2016. Using a convenience sampling
method, 36 individuals were selected and randomly assigned in two groups:
18 students in the theoretical training group (group 1) and 18 students in the
operational training group (Group 2). Moral Competence Questionnaire and
Professional Ethics Checklist in psychiatry were used for data collection.
Data were analyzed by SPSS 21 software. Mean and standard deviation, ttest
and Cohen's effect size index were used for statistical analysis.
Findings: The results showed that there was no significant difference
between the mean scores of the two groups in the Moral Competence
Questionnaire and the pre-test of the Professional Ethics Checklist. After
the training, the mean scores of group 2 were significantly higher than group
1 in the post-test. The two large differences were in Autonomy and Privacy
respectively. Finally, according to Cohen's scale, the effectiveness of
practical training was greater than theoretical training.
Ethical Considerations: Making students aware of the research, and getting
informed consent, keeping confidentiality of individual results, not involving
results in the evaluation of students' educational performance.
Conclusion: Practical training of professional ethics was more effective
than theoretical training and merely emphasizing on theoretical training
could not lead to adherence to professional ethics. Therefore, it is essential
that during general practitioners' training, in addition to theoretical classes,
other practical methods be used.
(
, 
, 
)
