Abstract:
در این پژوهش، تاثیر بخش صنعت بر کاهش فقر در کل استان‌های ایران بررسی می شود. بدین منظور، ابتدا شاخص شدت فقر در مناطق شهری استان‌های کشور اندازه‌گیری می شود، سپس ارزش افزوده فعالیت‌های صنعتی ده نفر کارکن و بیش‌تر در سطح کدهای دو رقمی ISIC جمع آوری می شود. در نهایت، با استفاده از الگوی خودتوضیح برداری پانلی (Panel-VAR)، اثرهای بخش صنعت بر فقر در کل استان‌های کشور در دوره 1383 تا 1394 ارزیابی می شود. نتایج پژوهش بیانگر این واقعیت است که در استان‌هایی با بهره‌وری بالای کارگاه‌های صنعتی، شدت فقر مقدار پایینی دارد. از این‌رو، در سطح بهره‌وری بالای کارگاه‌های صنعتی، بین بخش صنعت و فقر رابطه معناداری وجود دارد. همچنین، نتایج حاکی از آن است که در رابطه علّی، فقر علیت گرنجری رشد بخش صنعت نیست، شوک ارزش افزوده فعالیت‌های صنعتی بر فقر در لحظه وقوع شوک اثری ندارد، و این‌که در تجزیه واریانس، ارزش افزوده فعالیت‌های صنعتی، شدت فقر شهری را کم‌تر توضیح می‌دهد. بنابراین، نتایج حاصل از کاربرد رویکرد خودتوضیح برداری پانلی بیانگر اثرهای اندک ارزش افزوده فعالیت‌های صنعتی با ده نفر کارکن و بیش‌تر بر شدت فقر شهری است. با توجه به نتایج به دست آمده، این پژوهش دارای راهکارهای اجرایی و پژوهشی است.
This paper examines the impact of industrial sector on poverty reduction in all provinces of Iran. For this purpose, squared poverty gap index (FGT(2)) was first measured in the urban areas of provinces; Then the value added of those industrial activities that are carried out by ten or more employees are gathered at the ISIC 2-digit code level. Finally, using Panel-VAR approach, the impacts of industrial sector on poverty in all provinces of Iran were evaluated for the period (2004-2015). The results indicate that in those provinces which have high levels of productivity in industrial workshops, poverty intensity is low. Therefore, at high level of productivity of industrial workshops, there is a significant relationship between industry and poverty. The results also show that with regard to causal relationship, poverty is not the Granger-cause of industry growth; also, the added value shock of industrial activities had no impact on poverty at the moment of shock occurrence. Moreover, in the analysis of variance, the value added of industrial activities does not explain the as much of intensity of urban poverty as much. Therefore, the results of applying the panel-VAR approach indicate the small impacts of the value added of industrial activities with ten employees and more on the severity of urban poverty. These findings can be used in developing executive and research strategies.
Machine summary:
همچنین، نتایج حاکی از آن است که در رابطه علّی، فقر علیت گرنجری رشد بخش صنعت نیست، شوک ارزشافزوده فعالیت‌های صنعتی بر فقر در لحظه وقوع شوک اثری ندارد، و این‌که در تجزیه واریانس، ارزشافزوده فعالیت‌های صنعتی، شدت فقر شهری را کم‌تر توضیح می‌دهد.
با توجه به آنچه بیان شد، در این پژوهش برای بررسی راهبرد کاهش فقر به وسیلۀ صنعتی شدن در مناطق شهری نیاز است که ارتباط بخش صنعت از اجزای رشد اقتصادی با کاهش فقر در کل استان‌های کشور بررسی شود؛ تا به این پرسش مهم پاسخ داده شود که آیا بخش صنعت ظرفیت لازم را برای کاهش فقر در استان‌های ایران دارد؟ و نیز اثرهای بخش صنعت بر کاهش فقر در استان‌های کشور چگونه است؟ برای پاسخ به این پرسشها از رویکرد الگوی Panel-VAR استفاده می‌شود.
روششناسی پژوهش به منظور بررسی تاثیر بخش صنعت بر کاهش فقر در استان‌های ایران، نخست بر اساس داده‌های هزینه خانوار مستخرج از مرکز آمار ایران شدت فقر اندازه‌گیری می‌شود، سپس داده‌های مربوط به شاخص ضریب جینی و ارزشافزوده بخش صنعت برای فعالیت‌های صنعتی ده نفر کارکن و بیش‌تر در سطح کدهای دو رقمی ISIC (23 فعالیت صنعتی)، در سطح تمامی استان‌های کشور (30 استان)، از مرکز آمار ایران جمعآوری می‌شود.
شکل 2: بهره‌وری کارگاه‌های صنعتی ده نفر کارکن و بیش‌تر برحسب میلیون ریال به کارگاه در سال 1393 (مرکز آمار ایران) نتایج رویکرد Panel VAR در این بخش، برای بررسی تاثیر بخش صنعت بر فقر در استان‌های کشور از رویکرد Panel-VAR استفاده می‌شود.
(
, 
, 
)
