Abstract:
نقد و بررسی آراء مفسران در زمینه تأثیر عمل بر رشد علم فطری در شبکه ارتباط موضوعی، مستلزم ارائه الگو و معیار و سپس عرضه عملکرد آنان بر آن الگو میباشد. در این راستا، ابتدا موضوعاتی که از سنخ عمل هستند و موجبات رشد علم فطری را فراهم میآورند، نظیر تقوا، ایمان، احسان، جهاد، شکرگزاری، تزکیه و تطهیر، شناسایی و رابطه آنها با علم فطری در شبکه تشریح گردیده، سپس هر کدام از این موضوعات نظیر تقوا بهعنوان محور موضوعات مرتبط با خود، مانند نماز، انفاق، برّ، وفای به عهد، صبر، صدق و تواضع، در شبکه قرار گرفته و روابط تحلیل شده است. بدین ترتیب از یک سو جایگاه علم فطری و عمل در شبکه ارتباط موضوعی ترسیم گردیده و از سوی، دیگر آراء مفسران مورد ارزیابی قرار گرفته است.
Critical review of the interpreters’ opinions in relation to the effect of action on development of natural knowledge in subject communication network necessitates presenting a model and standard and then presenting their function to that model. In this respect, first the subjects which are of a practice type and cause the development of natural knowledge such as virtue, faithfulness, doing good, holy struggle, thanksgiving, self-purification are identified and their relation to natural knowledge in network is expounded and then, each of these subjects like virtue is placed in the network as the base of the subjects related to it such as prayer, alms-giving, piety, fulfillment of pledge, patience, honesty and humbleness, and then their relations are analyzed. Thus, on the one hand, the status of natural knowledge and action is delineated in subject communication network and on the other hand, the opinions of the interpreters are appraised.
Machine summary:
در اين راستا، ابتدا موضوعاتي که از سنخ عمل هستند و موجبات رشد علم فطري را فراهم مي آورند، نظير تقوا، ايمان ، احسان ، جهاد، شکرگزاري، تزکيه و تطهير، شناسايي و رابطه آنها با علم فطري در شبکه تشريح گرديده ، سپس هر کدام از اين موضوعات نظير تقوا به عنوان محور موضوعات مرتبط با خود، مانند نماز، انفاق ، بر، وفاي به عهد، صبر، صدق و تواضع ، در شبکه قرار گرفته و روابط تحليل شده است .
عملکرد مفسران مفسران ذيل آيه «يا أيُّها اّلذين آمنوا إن تتّقوا اللّه يجعل لکم فرقانا» (انفال : ٢٩) به صراحت به اين حقيقت که علم تابع عمل است ، اشاره نکرده و تنها به موضوع هدايت و نور و تشخيص حق از باطل به عنوان پيامدهاي تقوا پرداخته اند.
(طبري، ١٤١٢ق ، ج ٩: ص ١٤٧؛ صادقي تهراني، ١٤٠٩ق ، ج ١٢: ص ١٧٨؛ فضل الله ، ١٤١٩ق ، ج ١٠: ص ٣٦٧؛ طوسي، بي تا، ج ٥: ص ١٠٨؛ طبرسي، ١٣٧٢، ج ٤: ص ٨٢٥؛ مغنيه ١٤٢٤ق ، ج ٣ص ٤٧٠؛ طباطبايي، ١٣٩٠ق ، ج ٩: ص ٥٦؛ آلوسي، ١٤١٥ق ، ج ٥: ص ١٨٤؛ سيدقطب ، ١٤٢٥ق ، ج ٣: ص ١٤٩٩) همچنين ذيل آيه «و اّلذين جاهدوا فينا لنهدينّهم سبلنا و إنّ اللّه لمع المحسنين » (عنکبوت : ٦٩)، برخي به اين حقيقت که «علم تابع عمل است » اشاره نکرده اند (طوسي، بيتا، ج ٨: ص ٢٢٦؛ صادقي تهراني، ١٤١٩ق ، ج ٢٣: ص ١٠٥؛ فضل الله ، ١٤١٩ق ، ج ١٨: ص ٩٠؛ طباطبايي، ١٣٩٠ق ، ج ١٦: ص ١٥١؛ ابن عاشور، ١٤٢٠ق ، ج ٢٠: ص ٢٠٦).