Abstract:
در اختلال افسردگی، فرد در معرض خطر فرو پاشیدگی قرار میگیرد و انسجام روانی او به مخاطره میافتد. دو مـورد از مکانیزمهای روانشـناختی مهمـی کـه به عنوان عواملی مهم در آسـیبپـذیری بـرای شروع و ثبات افسردگی، معرفی و مـورد توجـه پژوهشگران قرار گرفته، دشواری در تنظیم هیجان و استحکام من است. هدف این پژوهش، آزمون اثربخشی فعالسازی رفتاری گروهی بر دشواری در تنظیم هیجان و استحکام من افراد با اختلال افسردگی بود. برای این منظور، طی یک پژوهشنیمهآزمایشی با پیشآزمون، پسآزمون و گروه کنترل 30 نفر با تشخیص به شیوهی نمونهگیری در دسترس انتخاب و بهصورت تصادفی در دو گروه آزمایش (15 نفر) و کنترل (15 نفر) گمارده شدند.افراد گروه آزمایش، بهصورت گروهی به مدت 8 جلسه 90 دقیقهای (هفتهای 2بار) درمان فعالسازی رفتاری را دریافت کردند و گروه کنترل به مدت یک ماه در لیست انتظار قرار گرفت. آزمودنیها قبل و بعد از مداخله از نظر دشواری در تنظیم هیجان و استحکام مورد آزمون قرار گرفتند. نتایج تحلیل کوواریانس چندمتغیری نشان داد که با کنترل اثر پیشآزمون، تفاوت معناداری در میانگین نمرات پس آزمون گروههای آزمایش و کنترل در متغیرهای دشواری در تنظیم هیجان و استحکام من وجود دارد. نتایج این پژوهش از تاثیر درمان مبتنی بر فعالسازی رفتاری گروهی در بهبود دشواری در تنظیم هیجان و استحکام من حمایت می کند.
In depression, the afflicted person is in risk of mental breakdown and his mental coherence is endangered. Two important psychological mechanism that seem to be important factors for susceptibility to depression and its continuity are emotional dysregulation and ego strength. This study aims to test the effectiveness of group behavioral activation on emotion dysregulation and ego strength in depressed people. for this purpose, in a quasi‐experimental research design with pretest, post-test and a control group, 30 patients were selected using convenience sampling method and placed randomly in experimental (n=15) or control group (n=15). Subjects in experimental group participated in eight 90 minutes sessions of behavioral activation and the control group waited for one month without receiving any intervention. Emotion dysregulation and ego strength of the subjects were measured before and after the intervention. Multivariable analyze of covariance indicated that when the effects of pretest are controlled, there is a significant difference between the two groups in terms of their average score on emotion dysregulation and ego strength variables. The results of this paper supports the effectiveness of group behavioral activation-based therapy on improving emotion regulation and ego strength.
Machine summary:
هدف اين پژوهش ، آزمون اثربخشي فعال سازي رفتاري گروهي بر دشواري در تنظيم هيجان و استحکام من افراد با اختلال افسردگي بود.
نتايج اين پژوهش از تاثير درمان مبتني بر فعال سازي رفتاري گروهي در بهبود دشواري در تنظيم هيجان و استحکام من حمايت مي کند.
با توجه به آنچه گفته شد، در اين پژوهش به دنبال پاسخ به اين سوال بوديم که آيا گروه درماني فعال سازي رفتاري بر کاهش دشواري در تنظيم هيجان و افزايش استحکام من افراد با اختلال افسردگي اساسي اثربخش است ؟ روش روش پژوهش حاضر نيمه آزمايشي با طرح پيش آزمون و پس آزمون همراه با گروه کنترل بود.
به عبارت ديگر، مي توان گفت که گروه درماني فعال سازي رفتاري باعث کاهش دشواري در تنظيم هيجانات و افزايش استحکام من افراد گروه آزمايش شده است .
بحث و نتيجه گيري اين پژوهش با هدف بررسي اثربخشي گروه درماني فعال سازي رفتاري بر دشواري در تنظيم هيجان و استحکام من افراد با اختلال افسردگي اساسي انجام شد.
بنابراين ، مي توان گفت که به کارگيري فنون درمان فعال سازي رفتاري بر کاهش دشواري در تنظيم هيجان و افزايش استحکام من افراد با اختلال افسردگي اساسي ، اثربخش است .
Effectiveness of behavioral activation treatment on asymmetry of alpha EEG in frontal lobe, cognitive flexibility and selective attention in patients suffering from depressive disorder, Journal of Thought and Behavior in Clinical Psychology, 12(48):67-77.
The effect of behavioral activation therapy based on lifestyle change on depression, psychological well-being and guilt in children 7 to 15 years old with diabetes.