Abstract:
زمینه و هدف: ضربآهنگ شناختی کند، مجموعهای از نشانههایی است که برای توصیف نوع خاصی از اختلال توجه، تمرکز حواس، و کندی در پردازش اطلاعات به کار میرود. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی برنامه روانی- اجتماعی بر سرعت و دقت پردازش اطلاعات دانشآموزان دارای ضربآهنگ شناختی کند انجام شد.
روش: پژوهش حاضر از نوع نیمهآزمایشی با طرح پیشآزمون-پسآزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری شامل تمامی دانشآموزان دارای نشانههای ضربآهنگ شناختی کند سنین 9 تا 12 سال مدارس آموزش عمومی شهر تهران در سال تحصیلی 96-1395 بود. نمونه پژوهش شامل 60 دانشآموز با ضربآهنگ شناختی کند بود که با روش نمونهگیری در دسترس انتخاب شده و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه جایدهی شدند. به منظور شناسایی و تشخیص این دانشآموزان از پرسشنامه ضربآهنگ شناختی کند (برنز، 2019) و برای ارزیابی سرعت و دقت پردازش اطلاعات از آزمون توجه بریکنکامپ (1981) استفاده شد. گروه آزمایش در 8 جلسه 60 دقیقهای برنامه مداخله روانی- اجتماعی شرکت کردند و افراد گروه گواه، مداخلهای دریافت نکردند. دادههای به دستآمده با استفاده از روش تحلیل کوواریانس چند متغیری تجزیه و تحلیل شد.
یافتهها: نتایج نشان داد که بین میانگین نمرههای گروه آزمایش و گواه در سرعت و دقت پردازش اطلاعات، تفاوت معناداری وجود دارد (0/001>p و 32/4=F) و نمرات گروه آزمایش در مقایسه با گروه گواه در مرحله پسآزمون به طور معناداری افزایش یافته است.
نتیجهگیری: بر اساس نتایج به دست آمده در این مطالعه میتوان نتیجهگیری کرد که برنامه توانبخشی روانی– اجتماعی میتواند باعث افزایش سرعت و دقت پردازش اطلاعات شود و بدین ترتیب بخش زیادی از مشکلات رفتاری و تحصیلی دانشآموزان را به سبب سرعت کند پردازش دادهها و اطلاعات در خانه و مدرسه، کاهش دهد.
Background and Purpose: Sluggish cognitive tempo (SCT) includes a series of symptoms used to describe a special type of attention- concentration disorder and slow information processing. Present study was done to investigate the effectiveness of psychosocial program on the speed and accuracy of information processing in children with SCT.
Method: This study was a quasi-experimental research with pretest-posttest control group design. The study population included all the 9 to 12-year old students with symptoms of SCT who were studying at the public schools of Tehran in the academic year 2016-2017. A sample of 60 students with SCT was selected by convenience sampling and then randomly assigned to either the experimental or control group. Slugging Cognitive Tempo Scale (Boronz, 2019) was used to identify these students and the d2 Test of Attention (Brickenkamp, 1981) was used to assess the speed and accuracy of information processing. The experimental group received eight 60-min sessions of psychosocial program, while the control group underwent no intervention. Data were analyzed by MANCOVA.
Results: Findings showed that there was a significant difference in the mean score of the experimental and control group in terms of speed and accuracy of information processing (F=32.4, P
Conclusion: Based on the results of this study, it can be concluded that the psychosocial program can increase the speed and accuracy of information processing and thus it can significantly reduce the behavioral and academic problems of children with SCT.