Abstract:
هدف پژوهش حاضر، بررسی مقایسه رفتار درمانی دیالکتیک با درمان یکپارچهنگر در تنظیم هیجان و مکانیسمهای دفاعی در کاهش استفاده پاتولوژیک از اینترنت بود. این پژوهش به روش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه گواه انجام شد. جامعه آماری شامل همه دانشآموزان مقطع دبیرستان منطقه یک شهر تهران بود که در سال 1397-1396 مشغول به تحصیل بودند که از بین آنها افرادی که در تست اعتیاد به اینترنت نمره بالایی کسب کرده بودند، 60 دانشآموز به صورت تصادفی در سه گروه آزمایش و گواه (هر گروه 20 نفر) قرار گرفتند. پرسشنامه اعتیاد به اینترنت (یانگ، 1999)، تنظیم هیجان گراس و جان (2003) و سبک های دفاعی (اندروز، سینگ و بوند ، 1993) به عنوان پیش آزمون و پس آزمون برای هر دو گروه به کار گرفته شد. سپس هر دو گروه آزمایش، 8 جلسه 90 دقیقهای (هفته ای یک جلسه) درمان یکپارچهنگر و رفتار درمانی دیالکتیک دریافت کردند ولی گروه گواه در لیست انتظار قرار گرفت. نتایج تحلیل آماری به روش مانکوا نشان داد که هر دو درمان دیالکتیک و درمان یکپارچهنگر در کاهش اعتیاد به اینترنت شرکت کنندگان پژوهش نسبت به گروه گواه اثربخش بوده ولی بین دو درمان تفاوت معناداری وجود ندارد.
The aim of this study was to investigate the effect of dialectical behavior therapy on emotion regulation and defense mechanisms in reducing the pathologic usage of the internet. This research was quasi - experimental with pre - test - post test design with control group. The statistical population consisted of all high school students in district 1 of Tehran who were studying in 2011 - 2012. Among them, students who gained high scores in internet addiction test were randomly divided into three groups (experimental and control). The data were analyzed using chi - square, fisher “s exact test, t - test, chi - square and fisher “s exact test. Then both experimental groups received one - minute sessions (one session per week) therapy and dialectical behavior therapy but the control group was on the waiting list. The results of statistical analysis show that both dialectic and cognitive therapy are effective in reducing internet addiction to the control group but there is no significant difference between two treatments.
Machine summary:
پژوهش هايي در زمينه روان درماني يکپارچه نگر صورت گرفته است که نشان ميدهد اين درمان موجب کاهش آسيب هاي رواني از جمله اضطراب ، افسردگي، حرمت خود در افراد شده است (پوزش ، لطفي و وزيري، ١٣٩١).
بنابراين ، با توجه اثربخشي هر دو درمان مورد نظر در اين پژوهش و جهت ارايه يک درمان موثرتر اين سؤال اصلي مطرح ميشود که آيا بين اثربخشي رفتار درماني ديالکتيک با درمان يکپارچه نگر در تنظيم هيجان و مکانيسم هاي دفاعي نوجوانان در کاهش استفاده پاتولوژيک از اينترنت تفاوتي وجود دارد؟ روش اين پژوهش به روش نيمه آزمايشــي با طرح پيش آزمون - پس آزمون با گروه گواه انجام شــد.
1. Young Internet Addiction Test ابزارهاي پژوهش الف : پرسشنامه اعتياد به اينترنت يانگ (١٩٩٩): اين پرسشنامه بر اساس يک مقياس ليکرت ٦ درجه اي، از ١ (به ندرت ) تا ٦ (هميشــه ) نمره گذاري شــده است .
آزمون تحليل کوواريانس اثرات درمان بر متغيرهاي پژوهش (به تصویر صفحه مراجعه شود) جدول ٣، نشان مي دهد که بين گروه هاي درماني در پس آزمون اعتياد به اينترنت ، مکانيسم دفاعي رشد يافته ، رشد نيافته ، نوروتيک ، به ترتيب تفاوت معني داري وجود دارد.
Dialectical behav ior therapy with American Indian/Alaska Native adolescents diagnosed with subsance use disorders: Combining an evidence-based treatment with cultural, traditional, and spiritual beliefs.