Abstract:
این پژوهش با هدف تعیین نقش مولفههای هوش هیجانی در پیشبینی اختلالهای خوردن در یک طرح همبستگی انجام شد. بدین منظور 380 نفر از دانشجویان دختر شاغل به تحصیل در دانشگاه آزاد اسلامی-واحد تهران جنوب در سال تحصیلی 98-97 به روش نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند که به پرسشنامههای نگرشهای خوردن (گرنر و گرفینکل، 1979) و هوش هیجانی (شرینک، 1996) پاسخ دادند. نتایج حاصل از آزمون همبستگی پیرسون نشان داد بین نشانههای اختلالهای خوردن با هوش هیجانی (خودانگیزشی، خودهشیاری و خودمهارگری) رابطه منفی (001/0> P) وجود دارد. افزون بر آن، نتایج آزمون تحلیل رگرسیون نیز نشان داد که مولفههای هوش هیجانی پیشبینی کننده معناداری (001/0> P) برای نشانههای اختلالهای خوردن هستند که توانایی تبیین 10 درصد از واریانس نشانههای اختلالهای خوردن را دارند. در این بین زیرمقیاسهای خودانگیزشی، خودهشیاری و خودمهارگری از هوش هیجانی به صورت منفی سهم یگانه و معناداری در تبیین نشانههای اختلالهای خوردن دانشجویان دختر دارند. یافتههای پژوهش حاضر نشان میدهد که سطوح پایین هوش هیجانی، آسیبپذیری در برابر نشانههای خوردن بیمارگون را افزایش میدهد و نشانههای خوردن بیمارگون مانند رژیم غذایی و نارضایتی بدنی، عوامل بسیار پرخطری برای ابتلا به اختلالهای خوردن هستند.
The aim of this study was to determine the role of emotional intelligence components in predicting eating disorders in a correlational design. For this purpose, 380 female students studying at the Islamic Azad University-South Tehran Branch in the academic year of 1997-98 were selected by convenience sampling using the questionnaires of eating attitudes (Gerner and Griffin, 1979) and emotional intelligence (Shrink, 1996) responded. The results of Pearson correlation test showed that there is a negative relationship (P
Machine summary:
نتايج حاصل از آزمون همبستگي پيرسون نشان داد بين نشانه هاي اختلال هاي خوردن با هوش هيجاني (خودانگيزشي، خودهشياري و خودمهارگري) رابطه منفي (٠٠٠١>P) وجود دارد.
در اين بين زيرمقياس هاي خودانگيزشي، خودهشياري و خودمهارگري از هوش هيجاني به صورت منفي سهم يگانه و معناداري در تبيين نشانه هاي اختلال هاي خوردن دانشجويان دختر دارند.
Chew, Kelly, Baeg, Oh, Rajasegaran & Davis 7 .
Golden, Schneider & Wood 8 .
در بررسي رابطه هوش هيجاني، تصوير بدني و اختلال هاي خوردن در ورزشکاران مؤلفه هايي مانند ارزيابي و بيان هيجان با رژيم لاغري، ارزيابي و بيان هيجان با پرخوري، مديريت و تنظيم هيجان با تمام زيرمقياس هاي اختلال هاي خوردن و به کارگيري هيجان با مهار دهاني، ارتباط منفي مشاهده شده است (همايون نيا، شيخ و همايوني، ١٣٩٣) و سنجش اختلال هاي خوردن و ارتباط آن با هوش هيجاني در دانشجويان (عباس زاده ، ١٣٩٢) مورد بررسي قرار گرفته است و نتايج اين مطالعات نشان ميدهد که بين اختلال هاي خوردن و هوش هيجاني رابطه معکوس وجود دارد و خرده مقياس هشياري اجتماعي مهم ترين عامل پيش بيني کننده اختلال هاي خوردن است .
Costarelli, demerzi, stamou 4 .
بر اين اساس مولفه هاي هوش هيجاني پيش بيني کننده معناداري براي نشانه هاي اختلال هاي خوردن دانشجويان دختر هستند.
يافته هاي پژوهش هاي همايون نيا و ديگران (١٣٩٣)، عباس زاده (١٣٩٢)، انصاري خراجي (١٣٩٢)، زايسبرگ و تل (٢٠١٣)، فيلير و ديگران (٢٠١١) نشان دادند که بين مؤلفه هاي هوش هيجاني و اختلال هاي خوردن رابطه منفي و معنادار وجود دارد.