Abstract:
پژوهش حاضر با هدف بررسی میزان اثربخشی آموزش مسئولیت پذیری بر کاهش اضطراب، استرس و افسردگی دختران دوره متوسطه شهر شهرکرد انجام شده است. روش پژوهش نیمه آزمایشی و در دو گروه آزمایش و کنترل با پیشآزمون و پسآزمون صورت گرفته است. جامعه آماری پژوهش، شامل کلیه دانش-آموزان دختر دوره متوسطه شهر شهرکرد است که از میان آنها نمونهای به تعداد 40 نفر به روش نمونهگیری تصادفی انتخاب و به دو گروه کنترل و آزمایش تقسیم شدند. پیش از مداخله آموزشی، گروههای آزمایش و گواه با ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪ اﻓﺴﺮدﮔﯽ، اﺿﻄﺮاب، اﺳﺘﺮس (DASS) مورد ارزیابی قرار گرفته و سپس گروه آزمایش به مدت 8 جلسه تحت آموزش مسئولیتپذیری قرار گرفتند. بعد از مداخله جهت بررسی کاهش اضطراب، استرس و افسردگی برای هر دو گروه پسآزمون به وسیله ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪ اﻓﺴﺮدﮔﯽ، اﺿﻄﺮاب، اﺳﺘﺮس (DASS) اجرا شد. جهت تجزیه و تحلیل دادهها از روش آماری تحلیل کوواریانس استفاده شد. نتایج پژوهش نشان میدهد که بین میانگین اعضای دو گروه در پس آزمون متغیر اضطراب، استرس و افسردگی تفاوت معنادار وجود ندارد.
The aim of present study was to assess the effectiveness of teaching responsibility-taking on reducing female high school students’ anxiety, stress, and depression in Shahrekord city. This quasi-experimental research was conducted on two control and experimental groups and pre-test and post-test were given. The statistical population included all female high school students of shahrekord from which 40 subjects were randomly selected and divided into control and experimental groups. Before training, two groups were assessed using DASS questionnaire. Then the experimental group was trained for responsibility-taking in eight sessions. After the training, both groups were assessed with a post-test by using DASS questionnaire to investigate the reduction of anxiety, stress, and depression. To analyze the data, Covariance analyzing was used. The results show that there is no significant difference between the two groups average of anxiety, stress, and depression variable in post-test.
Machine summary:
اثربخشي آموزش مسئوليت پذيري بر کاهش اضطراب، استرس و افسردگي دانش آموزان دختر دوره متوسطه بتول محمدي ١، محمد قاسمي پيربلوطي ٢، طيبه شريفي 3 فصلنامه علمي -تخصصي دانش انتظامي از صفحه ٦١ تا ٧٢ تاريخ دريافت :٩٥/٠٦/٠٣ چهارمحال و بختياري تاريخ پذيرش :٩٥/٠٩/٢١ سال سوم، شماره دوازدهم ، زمستان ١٣٩٤ چکيده پژوهش حاضر با هدف بررسي ميزان اثربخشي آموزش مسئوليت پذيري بر کاهش اضطراب ، استرس و افسردگي دختران دوره متوسطه شهر شهرکرد انجام شده است .
جامعه آماري پژوهش ، شامل کليه دانش -آموزان دختر دوره متوسطه شهر شهرکرد است که از ميان آنها نمونه اي به تعداد ٤٠ نفر به روش نمونه گيري تصادفي انتخاب و به دو گروه کنترل و آزمايش تقسيم شدند.
فرضيه هاي تحقيق فرضيه اصلي فرضيه اصلي پژوهش ، آموزش مسئوليت پذيري بر کاهش حالات هيجاني (پرخاشگري، استرس ، اضطراب و افسردگي) و افزايش خودکارآمدي دانش آموزان دختر دوره متوسطه شهرکرد موثر است .
يافته هاي اين مطالعه نشان دهنده آن است که استفاده از شيوه اي سرکوب گرايانه در برابر رفتار دانش آموزان مانع رشد مسئوليت پذيري آنها ميشود و توجه شان را از تکاليف مدرسه دور ميکند.
با توجه به مطالب ذکر شده تحقيق حاضر به بررسي اثربخشي آموزش مسئوليت پذيري بر کاهش حالات هيجاني استرس ، اضطراب و افسردگي دانش آموزان دختر دوره متوسطه شهرکرد ميپردازد.
يافته هاي تحقيق هدف پژوهش حاضر بررسي اثربخشي آموزش مسئوليت پذيري بر کاهش استرس ، اضطراب و افسردگي دانش آموزان دختر دوره متوسطه است .