Abstract:
رهبانیّت از مهمترین اصول دستیابی به رست گاری در دین بودائی به شمار می رود؛ تا بدانجا که می توان
گفت بودا رسیدن به نجات را بدون ترک زندگی معمول دنیوی و در پی ش گرفتن اعمال مرتاضانه ناممکن
می دانسته است . "سنگهه" نمود عینی همین مفهوم است که از زمان خود بودا شکل گرفت و با تشکیل
جمعی متحد و همسان جایگاهی را برای اجرای نظام و دستورات رهبان ی و نیز آموزش و انتقال دهرمه فراهم کرد. در اهمی ت بسیار سنگهه از جنبه اعتقادی همین بس که سنگهه به عنوان یکی از سه گوهر یا سه پناه بودائی در کنار دو گوهر دیگر یعنی "بودا" و "دهرمه" و همچون حافظ این دو اصل مطرح می شود . از بعد جامعه شناختی نیز سنگهه همچون هر نهاد اجتماعی - اعتقادی دیگری ، با وجود در برداشتن عناصر و
کارکردهای مشترک خود در بعد فردی و جمعی ، در هر جامعه ای به صورت خاص خود در آمد . معرفی
احکام و قوانین س نگهه و کتب مربوط به آنها، همراه با تحلیل و بررسی ویژگی ها و کارکردهای مشترک
سنگهه موضوعات اصلی این نوشتار را تشکیل میدهند.
Monasticism is regarded as the most essential principle of attaining
Nirvana, so much so that it may be claimed that according to the
Buddha, attainment of Nirvana is impossible without renunciation
of the common worldly life and exercising ascetic practices.
« Samgha » is the concrete expression of this cocept, which was
formed during Buddha’s lifetime. It was designed to provide a
context for applying monastic discpline, as well as teaching and
transmitting Dharma by constituting a unified and homogenous
party.
On the importance of this community it suffices to say that from the
doctrinal point of view samgha is one of the three jewels or three
refuges alongside the other two, i. e. Buddha and Dharma. It is also
seen as the guardian of these two principles. From the sociological
point of view samgha, like any other sociological doctrinal
institution, in spite of having common elements and functions in
personal and communal spheres in various lands, it gradually
transformed into a distinctive form in each society.
Introducing the cods and disciplines of samgha and the related
books, alongside the analysis of common distinguishing characters
and functions of samgha, constitute major themes of this article.
Machine summary:
"سنگهه " نمود عيني همين مفهوم است که از زمـان خـود بـودا شـکل گرفـت و بـا تشـکيل جمعي متحد و همسان جايگاهي را براي اجراي نظام و دستورات رهباني و نيز آموزش و انتقال دهرمه فـراهم کرد.
Lopez, "Buddhism in Practice", Asian Religions, New Jersey, Princeton University Press, 1999, p.
به اين نکته بايد توجه داشت که واژٔە سنگهه در ابتدا هيچ مفهـومي از نظـر مکـاني بـه ذهـن متبادر نمي ساخت ، بلکه صرفا مفهومي ديني بود کـه کـارکرد اجتمـاعي وجمعـي داشـت و داراي هيچ گونه بار معنـايي اي از "مکـان " و "موقـف " نبـود.
کتب احکام و قوانين سنگهه شناخت کتب احکام سنگهه ، دست کم از سه جهت حائز اهميـت اسـت : اول ، از آن جهـت که اولين بخش از کتاب مقدس بودائيان است ؛ دوم ، بدان دليل که براي شـناخت سـنگهه و نظام بودائي لازم است از کتب احکام مربوط به آن اطلاع يافت ؛ و سوم اينکه ايـن متـون بـه عاملي جهت تقويت نقـش بهيکشـوها و سـنگهه تبـديل شـدند.
بدين ترتيب ، بايـد گفـت آمـوزش دهرمه داراي سه بخش است : ١-آموزش به اعضاي سنگهه وتفکر و بحث اعضاي جمع پيرامون آن ٢- آموزش به مؤمنان بودائي ٣-آموزش به غير بودائيان از اين روست که مفهوم "تبليغ " يکـي از مهمتـرين وجـوه ايـن ديـن گرديـد، مفهـومي کـه بنيانگذار آن نيز خود بودا بوده ، آنگاه که به پيروان اوليۀ خود گفت «هريک از راهـي رويـد تا دهرمه را تبليغ کنيد».
, & Charles Hallisey, "Buddha", Encyclopedia of Religion, Mircea Eliade (ed.