Abstract:
زمینه: مطابق تحقیقات انجام شده در دهه‌های گذشته قلدری یک مسئله جدی است و چنانچه در جهت پیشگیری از رفتار قلدری، و آموزش افراد، اقدام مؤثری صورت نگیرد، این پدیده در محیط مدارس به یک هنجار عمومی تبدیل خواهد شد. مرور تحقیقات داخلی انجام شده درباره قلدری، پیرامون اثربخشی آموزش ابراز وجود بر میزان قربانی شدن دانش‌آموزان پسر قربانی قلدری نشان می‌دهد، شکاف تحقیقاتی وجود دارد. هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش ابراز وجود بر میزان قربانی شدن دانش‌آموزان پسر قربانی قلدری بود. روش: روش پژوهش شبه‌آزمایشی، با طرح پیش‌آزمون – پس‌آزمون و پیگیری با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش را تمام دانش‌آموزان پسر دوره متوسطه اول شهر مریوان که در سال‌تحصیلی ۹۸-۱۳۹۷ مشغول تحصیل بودند، تشکیل دادند. با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای ۶۰ دانش‌آموز انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش (۳۰) و گواه (۳۰) جایگزین شدند. شرکت‌کنندگان گروه آزمایش به مدت شش هفته و هر هفته دو جلسه (جمعا ۱۲ جلسه) به صورت گروهی تحت آموزش ابراز وجود قرار گرفتند. برای جمع‌آوری اطلاعات از مقیاس تجدیدنظر شده قلدر / قربانی اولویوس (۱۹۹۶) استفاده شد. داده‌ها با استفاده از تحلیل واریانس مختلط تحلیل شد. یافته ها: یافته‌ها نشان داد، به طور معناداری از میزان قربانی شدن دانش‌آموزان قربانی قلدری گروه آزمایش نسبت به دانش‌آموزان قربانی گروه گواه کاسته شده است. (0/001 p). نتیجه گیری: بر اساس یافته‌های این پژوهش می‌توان نتیجه گرفت که، آموزش ابراز وجود در دوره‌ی نوجوانی می‌تواند در کاهش میزان قربانی شدن دانش‌آموزان قربانی قلدری مؤثر باشد.
Background: Based on the researches done over the past few decades bullying is a serious problem and if effective action is not taken to prevent bullying and to educate people, this phenomenon will become a common norm in schools. There is a research gap in the effectiveness of assertiveness training on the victimization rate of male students who are victims of bullying, as reviewed by domestic research on bullying. Aims: The purpose of this study was to investigate the effectiveness of assertiveness training on victimization rate of male students who are victims of bullying. Method: The research was quasi-experimental with pre-test, post-test and follow-up design with experimental and control groups. The statistical population of the study consisted of all male high school students in Marivan city, who were studying in the 97-98 academic year. Using cluster random sampling method, 60 students were selected and randomly assigned to experimental (30) and control (30) groups. The participants of the experimental group were trained in groups for six weeks and two sessions per week (12 sessions in total). The revised questionnaire bully / victim scale of Olivius (1996) and the Gambrill and Ritchie (1975) assertiveness questionnaire were used to collect data. Data were analyzed using mixed ANOVA. Results: The results showed that the victimization rate of bullying students in the experimental group was significantly reduced compared to the student victims in the control group (pConclusions: according to the findings of this study it can be concluded that, assertiveness training during adolescence can be effective in reducing the victimization rate of students who are victims of bullying.
(
, 
, 
)
