Abstract:
هدف از این مقاله بررسی مردم نگارانه یکی از شیوه معیشت زندگی تاریخی مردمان کندلوس است که با توجه به تحولات بسیار زیاد شیوه های معیشت متاسفانه در حال افول است. در این نوشته پس از اشارهای مختصر از تاریخ و جغرافیای کندلوس و معیشت و دامپروری مردم به چگونگی یاریگری و مشارکت در زمینه دامداری گوسفندان در دهههای گذشته میپردازد و در پی پاسخ به پرسش های زیرین است. نظام همیاری و تعاون در گذشته چگونه بوده است؟آدمی چگونه قرنها در کنار هم بر اساس قوانین نانوشته زیستند؟ نحوه خودیاری و گاهشماری در میان دامداران چگونه بوده است؟ میزان و سهم مشارکت آنان چگونه تعیین و تقسیم می شد؟ سود حاصله از کار جمعی را چگونه تقسیم می نمودند؟ جایگاه این شغل در نظام اجتماعی به لحاظ اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی در کجا قرار داشت؟ سهم زنان و فرزندان در این یاریگری به چه میزان بوده است؟ در این مقاله سعی شده است علاوه بر توصیف چگونگی زندگی چوپانان کندلوس و نظام خودیاری و مشارکت ضمن پاسخگویی به سئوالات مطروحه به برخی از زوایای پنهان زندگی انان نیز بپردازد. روش این مطالعه روش مشاهده مشارکتی و مصاحبه بوده است و به صورت توصیفی تدوین خواهد شد.
Machine summary:
در دنیا 180 سال و در ایران نیز نزدیک به 95 سال سابقه دارد(سال نگارش این نوشته 1398 می باشد) در این مقال آنچه که مورد مطالعه و بررسی قرار می گیرد، سنت تعاون و خودیاری میان دامداران(گوسفند داران) در یک روستاست که این شیوه از زندگی را به روش سنتی از پدران خود به ارث برده اند؛ روش این مطالعه میدانی و توصیفی، تحلیلی است و ابزار این پژوهش علاوه بر مطالعات کتابخانه ای مشاهده و گفتگو با راویان بوده است؛ نگارنده در ایام کودکی و نوجوانی بسیاری از این کارها را از نزدیک مشاهده نموده است ضمن آنکه در سال 1371 پژوهشی با عنوان مونوگرافی دهکده کندلوس به عنوان پایان نامه مقطع کارشناسی انجام داده است.
متاسفانه این روستا نیز همانند سایر نقاط این مرز و بوم برنامه ای مدون برای توسعه ندارد و الگوی توسعه به روش غرب و فراموشی فرهنگ بومی باعث شد تا به مرور، مصرف گرایی جای تولید را گرفته و بسیاری از سنن کار و تولید به فراموشی سپرده شوند لازم به ذکر است در مطالعه سال 1371 نگارنده سنت دامداری بویژه در نگهداری گوسفند و بز از روال خوبی برخوردار بود و چیزی حدود یک هزار و پانصد راس گوسفند و بز وجود داشتند که متعلق به 5 تا 6 نفر چوپان و یا حشمداران بوده است.