Abstract:
فرهنگ نقد و نقدپذیری در دوران معاصر یکی از شاخصهای پیشرفت علمی و نشانههای پیشرفت فرهنگی در جوامع توسعه یافته بوده و جریانسازی این حرکت بنیادی، رسالت معتبرترین محافل علمی- پژوهشی و آموزشی در دنیا قرار گرفته است. کتاب "همکنش زبان و هنر" با محتوای موضوعی در زمینههای هنری، ادبیات و معماری شامل چهارده مقاله ارائه شده در سلسله نشستهای تخصصی بوده که حدود دو دههی پیش (1379) در اختیار خوانندگان قرار گرفته است، در این مقاله تلاش شده تا ضمن معرفی کتاب، بازنگری انگیزهی برگزاری این هماندیشی، ساختار محتوایی آن مورد ارزیابی قرار گرفته و در خصوص محتوای موضوعی هر یک نیز نگاهی نقادانه صورت گیرد. در نهایت مهّمترین یافتهها در این پژوهش انتقادی، مشخص نمود که برگزاری چنین نشستهایی در دههی80 شمسی، در نوع خود فعّالیتی ارزشمند و الگویی مناسب برای ورود به حوزهی نظری و مفاهیم انتقادی علوم انسانی و بخصوص رشتههای مرتبط با هنر بوده و علیرغم محدودیت و کمبود منابع مکتوب در اینگونه رشتهها (حتی تا کنون)، تلاش در جهت چاپ و نشر تالیفاتی در زمینهی مبانی نظری و فلسفهی هنر بستری در جهت ارتقاء جایگاه فرهنگ و هنر را برای مخاطب و نسلهای بعد فراهم میسازد.
Content critique of scientific texts and structural analysis of available resources in the field of humanities is as complex as the main nature of this concept. This factor, along with unfamiliarity with the basics of critique and the culture of critically in society, has made the critique of published books and texts of philosophy of art and theoretical foundations less done and not accepted. However, criticism in all its structures and types is the most important and effective method for the growth and promotion of human knowledge and today in the most prestigious scientific, academic, and research circles in the world and developed countries to the extent that criticism and its principles are considered maybe they don't care about producing new sciences. The book “Interaction of Language and Art”, which is the result of symposiums of a number of experts in the field of culture, art, literature, and philosophy of the country, was published in 2000 by the Research Institute of Islamic Culture and Art. The book is available to readers with thematic content in the fields of art, literature, and architecture, including fourteen articles. In this article, while introducing the book, reviewing the motivation for holding this symposium and its content structure, an attempt is made to take a critical look at the thematic content of each article.
Machine summary:
صفوی از موضوع سبک شناسـی بـه عنـوان مسئله ای بسیار با اهمیت یاد کرده و تا جایی پیش میرود که معتقـد اسـت در خوشنویسـی وضعمان از تئاتر و نقاشی هم بدتر بوده و خوشنویسی را نه به سبک یا گونه که تنها بـه نـام افراد میشناسیم ، مثلاً مـیگـوییم خوشنویسـی سـبک میرعمـاد و البتـه هـیچ نـوع روش و سبک شناسی خاصی نیز برایش تعریف نشده است لازم به ذکر است که بطور کلـی، سـبک ، شیوه و روش هنری در تمامی ادوار و هنرها و بطور معمول با نام مبدع ، هنرمنـد آن شـناخته میشود و این افراد صاحب نظر و حرفه ای هستند که سبک ها را ایجاد کرده ، در میـان جامعـه تسرّی داده و به سپس به دسته بندی آن و بیان وجوه تمایز با دیگر شیوه هـای پـیش از خـود می پردازند، این مهّم در تمامی هنرها، از سنتی، قدیم ، جدید، شرقی و غربـی معمـول بـوده و مثال های زیادی را میتوان برای آن در رشته هایی چون ، نقاشـی، معمـاری، مجسـمه سـازی، موسیقی، خوشنویسی و غیره آورد.
نقدی که کورش صفوی در نادیده گرفتن سـبک در ساختارهای هنری، ادبی و حتی معماری به آن اشاره کرده و ارزش اندیشه در ایجـاد سـبکی علمی و ساختارمند، در کنار رویکردی که منوچهر یاری به ساختارشناسی قصـه و متـل هـای ایرانی و تاثیر آن بر سینمای ایران دارد، مقدمه خوبی است بر نگاهی که فـرزان سـجودی بـه نظام شناسی زبان و هنر مطرح کرده و در نهایت تحلیل عناصر تئاتردرمانی از دیـدگاه چیسـتا یثربی به عنوان یک نمونه ی فرهنگی- تاریخی، همگی وحدتی از نـوع معلومـات مّتکـی بـر یافته های منطقی و با پشتوانه هـای فرهنگـی و مسـتندات تـاریخی در فرهنـگ و ادب کهـن پارسی شکل داده و ارتباط زبان و هنر را به عنـوان ابـزاری بـرای بیـانی از نـوع دیگـر و بـا تاثیری متفاوت از آنچه تا کنون با آن آشـنا بـودیم را بـرای مخاطـب و خواننـده بـه ارمغـان میآورد.