Abstract:
مکتب رمانتیسم، به عنوان یک مکتب اجتماعی، فکری و هنری که در اواخر قرن هجدهم در اروپا شکل گرفت، ادبیّات دیگر ملل از جمله ایران را تحت تأثیر خود قرار داد و نشانه‌های این اثرگذاری را بر آثار مختلف فارسی، از دوره‌ی مشروطه تاکنون می‌توان مشاهده کرد. بیژن نجدی از نویسندگانی است که در پرداختن به مسائل مختلف نگرشی رمانتیکی دارد. این نویسنده، با درآمیختن شعر و داستان و کاربرد گسترده‌ی عناصر شاعرانه با محتوایی احساسی، سبک خاصی به وجود آورد که هدف در این پژوهش، خوانشی رمانتی‌سیستی داستان‌های کوتاه وی با روش توصیفی تحلیلی است. دستاوردهای پژوهش ناظر بر این است که نجدی از میان مؤلفه‌های مکتب رمانتیسم، بیشتر به طبیعت‌گرایی، عشق، گذشته‌گرایی، اندوه و ناامیدی، گریز به رؤیا توجه داشته است. روی‌گردانی از صنعت و تمدّن شهری و توجه به طبیعت، دلبستگی به حیوانات و انتقال احساسات شخصیت‌ها به طبیعت، از جمله ویژگی‌های طبیعت‌گرایی نجدی در داستان‌های کوتاه است. در داستان‌های کوتاه وی، عشق بر خرد شخصیت‌ها غلبه دارد و آنان به امور مختلف مانند انسان، طبیعت و حیوانات عشق می‌ورزند. همچنین برای رهایی از اندوه، به گذشته که بیشتر دوران نوجوانی و جوانی است، پناه می‌برند. همچنین برخی از شخصیت‌ها، برای گریز از واقعیت‌های تلخ زندگی، به رؤیا پناه می‌برند و بدین گونه خواسته‌های برآورده‌نشده‌ی خود را شکل عینی می‌بخشند. از سویی دیگر، در داستان‌های کوتاه نجدی، عناصر داستان مانند واژگان، تصاویر، لحن و صحنه‌پردازی، با ارتباطی اندام‌وار و منسجم، نقش مؤثری در انتقال نگرش رمانتیک وی دارند.
The school of Romanticism, as a sociological, intellectual and artistic school which emerged at late of the 18th c., influenced the literature of other nations, notably Iran. The signs of such an influence on different Persian works are traceable from the Constitutionalism. Bijan Najdi is one of authors who has a romantic point of view when dealing with different issues. By mixing poetry and fiction and making much use of poetic elements and emotional contents, he invented a new style. The concern of the present research is a romantic reading his short stories with a descriptive-analytic methodology. The findings of the present research indicate that among the different elements of Romanticism, Bijan Najdi focused mostly on naturalism, love, past, sorrow and disappointment, and dreams. Furthermore, the renunciation of industry and urban civilization and favoring flora and fauna and transferring emotions and feelings from characters to nature are other naturalistic characteristics of Bijan Najdi’s short stories. Love in his short stories dominated the reason of his characters and they love man, nature and animals. To gain emancipation from sorrow, he takes refuge in past—youth and teenage. Some of his characters also to escape from the bitters facts of life take refuge in dream, objectifying their unfulfilled desires. On the other hand, in Bijan Najdi’s short stories such fictional elements as words, images, tone and ambiance possess an organic unity, suggesting an effective romantic perspective.
(
, 
, 
)
