Abstract:
در این مقاله از تاثیرگذاری کم و بیش غالیان بر بخشی از جامعه ی امامیه سخن به میان خواهد آمد و راه های مبارزه ی امامیه برای دفع فتنه ی غالیان در دو بازه زمانی ، از دوران امیر مومنان علیه السلام تا امام باقر علیه السلام ، و از حضرت باقر علیه السلام تا آستانه غیبت کبرا مورد بررسی و تحلیل و کنکاش قرار خواهد گرفت . مناسبات میان امامیه و غالیان در هر دو دوره، با فراز و فرود هایی مواجه بوده است. غالیان همواره و دائما در صدد همراه کردن جامعه ی شیعه با خودشان بودند که در این راه به موفقیت هایی هم دست پیدا کردند . واکنش امامان و اصحاب ایشان در ابتدا با مدارا همراه بود، اما بعد از یأس از اصلاح و تغییر غالیان ، شدت برخورد و سخت گیری ، حتی تا حذف فیزیکی آنان از میان جامعه شیعی ، ظاهر شد.
کانت فرقه الغلاه من الفرق الموثره فی عصر الايمه؟عهم؟، ولا ریب فی ان التعرف علی هذه
الفرقه یساعد بصوره کبیره علی ادراک مفهوم الغلو والتقصیر فی الروایات وعلم الرجال لدی
الشیعه. کان لهذه الفرقه ارتباطات وعلاقات مع الامامیه فی الاعصار المختلفه، وقد مرت
هذه العلاقات بتقلبات عدیده ابتداء من عصر امیر المومنین؟ع؟ حتی الامام الباقر؟ع؟، ومن الی اظهار اندماجهم
عصر الامام الباقر؟ع؟ الی اعتاب الغیبه الکبری، فسعی الغلاه دايما
بالمجتمع الشیعی ونجحوا فی ذلک الی حد بعید. وکانت معامله الايمه والاصحاب لهم فی
البدایه قايمه علی اساس المداراه، لکن هذا المنهج من التعامل تغیر فی المجتمع الشیعی الی درجه
بعد الیاس من اصلاحهم وتغییر افکارهم واتخذ طابع الغلظه والشده احیانا . وقد بحثنا فی هذه المقاله عبر المنهج التوصیفی _ التحلیلی مدی تاثیر تصفیتهم جسدیا الغاه علی جانب من المجتمع الامامی، وبینا السبل التی اتبعها الامامیه لدرا فتنه الغلاه
خلال الفترتین الزمنیتین المذکورتین.
In this article, we will talk about the more or less influence of the Ghalyans on a part of the Imami community and the ways of the Imami struggle to repel the sedition of the Ghalyans in two time periods, from the time of Amir Momenan (as) to Imam Baqir (as), and Hazrat Baqir (as) will be studied, analyzed and researched until the threshold of Cobra's absence. Relations between the Imams and the Ghalians in both periods have faced ups and downs. The Ghalyans were constantly trying to bring the Shiite community together with them, and they achieved some successes in this way. The reaction of the Imams and their companions was initially tolerant, but after despairing of reforming and changing the Ghalyans, the severity of the confrontation and harshness appeared, even until their physical removal from the Shiite community. In this way, the companions, along with the Imams, took steps to fight the oppressors