Abstract:
ابنسینا دیدگاهی متافیزیکی و هستی شناسانه بین وجود و آفریننده ممکنات-یا ماسوای خویش-قائل است آگوستین علت هستی بخش همه موجودات را خداوند میداند و خدا را وجود کامل و مطلق میداند که تغییر در او ممکن نیست و موجودی ازلی است. در حالی که موجودات مخلوق تغییر پذیر هستند و چیزی که تغییر پذیر است و از عدم به وجود میآید نمیتواند علت وجودی خود باشد پس علت وجودی او موجودی است مطلق و سرمدی. وی در مورد جهان این گونه میاندیشد که: جهان از عدم و همراه با زمان خلق شده است. به این معنی که زمان با خلقت به وجود آمده است. آگوستین و ابن سینا هر دو به مخلوق بودن جهان توسط خداوند باور داشته اند. ابن سینا زمان را از راه حرکت اثبات می کند. اما أگوستین در تحقیقات اولیه خود برای تعریف زمان در قالب اصطلاحاتی از حرکت تلاش کرده بود ولی در نظریات بعدی تعریف حرکت را بهوسیله زمان رد کرد. ابنسینا مقوله حرکت را دقیقاً مرتبط با مفاهیم قوه و فعل میداند و با لحاظ کردن مقوله حرکت، جهان مادی را به دو عالم تحت القمر و فوق القمر تقسیم میکند. در نظریات آگوستین خدای واحد و حقیقی از سه شخص تحت عناوین: پدر، پسر و روحالقدس تشکیل یافته است. آگوستین معتقد است خداوند جهان را از ماده بیشکل آفرید و آن ماده نیز از عدم آفریده شد.
Ibn Sina believes in a metaphysical and ontological view between existence and the creator of possibilities - or his transcendence -. While creatures are changeable, and what is changeable and arises from non-existence cannot be the cause of its existence, then the cause of its existence is an absolute and eternal being. He thinks of the world as follows: The world was created out of nothing and with time. This means that time came into being with creation. Augustine and Ibn Sina both believed in the creation of the world by God. Ibn Sina proves time through motion. But in his early research, Augustine tried to define time in terms of motion, but in later theories rejected the definition of motion by time. Ibn Sina considers the category of motion to be precisely related to the concepts of power and action, and by considering the category of motion, he divides the material world into two worlds, the sub-moon and the supermoon. In Augustine's view, the one true God is made up of three persons under the headings: Father, Son, and Holy Spirit. Augustine believes that God created the world from formless matter, and that matter was created from non-existence.
Machine summary:
بررسي مسئله مخلوق يا غيرمخلوق بودن کائنات از ديدگاه ابن سينا و آگوستين سيد اسمعيل لشگري تاريخ دريافت :١٣٩٨/٩/٢٠ 1 مريم ثقفي٢ تاريخ پذيرش : ١٣٩٨/١١/٢ موسي ملايري٣ چکيده ابن سينا ديدگاهي متا يزيکي و هستي شناسانه ين وجود و آفريننده ممکنات -يا ماسوي خويش -قائل است آگوس ين علت هستي بخش همه موجودات را خداوند مي داند و خد را وجود کامل و مطلق مي داند که تغيير در او ممکن يست و موجودي ازلي است .
بنابراين مي توان گفت ، ابن سينا به قدم زماني جهان قائل است ، اما اين هرگز بدين معني نيست که بين هستي مخلوقات و خدا استمرار وجودي برقرار است .
ابن سينا گرچه با نظر متکلمان راجع به حدوث جهان مخالف است ، ولي بخشي از جهان را حادث زماني مي داند، از اين رو با توجه به مصاديق خلقت و تفاوت رتبه وجودي مخلوقات از واژه هاي د يق تري استفاده کرده است .
در جدول جدول (١) پيشينه تاريخي مساله خلقت عالم کائنات (رجوع شود به تصویر صفحه) جهان شناسي آگوستين و ابن سينا تصوير جهان آگوستيني آگوستين معتقد است که سرچشمه خلقت از يک موجود سرمدي و ازلي يعني خداوند مي باشد مثل در عقل خداوند قرار دارد و اين عقل همان خداي پسر ميباشد.
پس خلقت امري ازلي نيست ، بلکه زماني را هم ميتوان تصور کرد که ماسوي الله نبوده اند و خداوند از عدم و نيستي اين جهان را آفريده است .