نقش ديدگاه‌های تفسيری آيت‌الله صادقی در ترجمه قرآن ؛ (بررسی موردی سوره يونس) Journal Article

در میان صدها ترجمه‌ که از قرآن کریم وجود دارد، تنوعی بسیار گسترده در برگردان واژگان و هم سنجی کلمات قرآنی به زبان فارسی در آثار مترجمان معاصر دیده می‌شود که این امر موجب سهولت یا دشواری فهم ترجمه می‌شود. پر واضح است، در ترجمه متنی به دقت قرآن که متنی وحیانی است، توجه به مسائل کاربردی در ترجمه، امری تأثیرگذار و کاملاً ضروری بوده که باید از سوی مترجمان مد نظر قرار گیرد. با بررسی ترجمه‌های قرآن ملاحظه می‌شود که برخی از مترجمان در نحوه بیان و شرح مباحث آیات، بدون خلط معنای لغوی یا تفسیری، با بهره گیری صحیح از مفاهیم تفسیری، در انتقال معانی موفق تر بوده‌اند. نمونهای از این ترجمه‌ها، ترجمان وحی آیت الله دکتر صادقی تهرانی (ره) بوده که در آن، توضیحاتی تفسیری برای روشن‌تر شدن مفاهیم پیچیده آیات به شکل چشمگیری خود نمایی می‌کند. این روش می‌تواند به عنوان روشی مناسب و کارآمد برای ترجمه به کار گرفته شود. نقش و کارکرد این شیوه از ترجمه، ما را بر آن داشت تا به بررسی موردی سوره یونس به شیوه توصیفی ـ تحلیلی و با رویکرد انتقادی عملکرد مترجمان پرداخته و گوشه‌هایی از تفاوتها و شباهت‌های میان ترجمان ایشان با ترجمه‌های الهی قمشه ای، مکارم شیرازی و فولادوند و برخی دیگر از مترجمان را مورد کنکاش قرار دهیم.