نقد و نظر: لطف کنید حرفم را بشنوید! یک مشکل از هزار مشکل Introduction and review

"حالا باید بپرسیم در چنین فضای پربرکتی(!)،اطلاع‌ رسانی به چه کارمان می‌آید؟اطلاع‌رسانی را در علم و عمل بنیاد کنیم برای چه منظوری؟و چه طرفی از آن برخواهیم بست؟راستی‌ تا حالا چند نفر از کل موسیقیدان‌های ما اعم از حرفه‌ای و غیر حرفه‌ای،فرم‌های خانه موسیقی را به درستی و دقت پرکرده‌اند؟ در کشوری که هنوز مشروعیت نوع«حلال»موسیقی از مجرای‌ قانونی اثبات نشده و حقوق مدنی موسیقیدانان حتی به کمترین‌ تضمین اجرایی هم نرسیده،در کشوری که موسیقیدان بی‌نوا،به‌ عنوان یک دنده پنجم همیشگی،یک زینت المجالس دائمی،عضو نیمه مطرود و یک عضو غیر رسمی و نه‌چندان محترم،در جامعه‌ شناخته می‌شود و در بسیاری از مکانها،فرزندانشان از بردن عنوان‌ شغلی پدرانشان واهمه دارند،چرا باید موسیقیدان در غم«نظام‌ اطلاع‌رسانی موسیقی»(!)باشد؟ به موسیقیدانی فکر کنیم که به هردلیلی مایل نیست هر سال،تعویض نشانی منزل استیجاریش را به اطلاع اولیای محترم‌ امور اطلاع‌رسانی موسیقی در بخش اداری و بانک«اطلاعات» هنرمندان(!)برساند و رنج روحی خانه‌بدوشی را روی کاغذ برای‌ خود تجدید کند."