Abstract:
واکداری یکی از مشخصه‌های صوت‌شناختی مهم در تمایز همخوان‌ها در بسیاری از زبان‌ها به‌شمار می‌آید. در این پژوهش به مطالعۀ صوت‌شناختی همخوان‌های سایشی و انسدادی زبان ترکی تبریزی پرداخته شد. بدین منظور پارامترهای زمان بنیان ازقبیل طول گیرش، طول واک در منطقۀ گرفتگی و طول واکه قبل از همخوان‌های انسدادی و سایشی زبان ترکی آذری در جایگاه بین دو واکه (VCV) سنجیده شد. در پژوهش حاضر تلاش شد تا به این پرسش پاسخ داده شود که چگونه تمایز واکداری همخوان‌های انسدادی و سایشی زبان ترکی بر پارامترهای زمانی تاثیر می‌گذارد. چهارده گویشور ترک‌زبان تبریزی دوازده کلمۀ منتخب از واژه‌های رایج در زبان ترکی آذری را به‌صورت تک‌کلمه سه بار تکرار کردند. نتایج تحقیق نشان می‌دهد که هر سه پارامتر زمانی به‌عنوان سرنخ‌های بالقوه در ایجاد تمایز همخوان‌های سایشی واک‌دار و بی‌واک این زبان محسوب می‌شوند. نتایج مرتبط با همخوان‌های انسدادی نیز حاکی از آن است که تنها دو پارامتر طول واکه و طول واک را می‌توان در تمایز واکداری همخوان‌های انسدادی زبان ترکی درنظر گرفت. نتایج حاصل برای طول بست این همخوان‌ها ثابت کرد که اختلاف معناداری بین طول بست انسدادی‌های واک‌دار و بی‌واک وجود ندارد و این پارامتر را نمی‌توان یک سرنخ تمایزدهندۀ واکداری در انسدادی‌های زبان ترکی آذری برشمرد.
Voicing is one of the most important phonological features in distinguishing consonants in many languages. In this study, we investigated the temporal parameters such as constriction duration, voice duration, and vowel duration in stop and fricative consonants of the Azeri Turkish language in intervocalic position (VCV). The main purpose of this study is to study stop and fricative consonants of the Tabrizi Turkish language. An attempt was made to answer the question of how the voicing of stop and fricative consonants of the Turkish language affects the temporal parameters. Twelve selected words of Turkish common words were repeated by fourteen Tabrizi speakers. They were produced three times in citation form. The results showed that temporal parameters are considered as potential cues in distinguishing voiced and voiceless Turkish consonants. The results related to stop consonants also showed that only voice duration and vowel duration were effective in the voicing contrast of the Turkish language. The results for the closure duration of stops confirmed that there is no significant difference between voiced and voiceless stops and this parameter can not be used as a voicing distinctive cue in Azeri Turkish stops.
(
, 
, 
)
