Abstract:
رژیم‌های بین‌المللی حقوق مالکیت فکری نقشی محوری و تأثیرگذار در مدیریت و کنترل تغییرات آب‌وهوایی دارند. در این میان، مسئولیت کشورهای توسعه‌یافته و درحال‌توسعه در تغییرات اقلیمی معطوف به کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای و تأثیرات منفی گرمایش زمین از اهمیت و اولویت چشمگیری برخوردار است. در مذاکرات بین‌المللی، اختلاف‌نظر عمده حول محور نقش و تأثیر حقوق مالکیت فکری و به بیان دقیق‌تر حق اختراع در توسعه و انتشار فناوری‌های سازگار با محیط زیست و کاهش تأثیرات منفی در گرمایش زمین است. حقوق مالکیت فکری مشوق نوآوری‌های سبز و پیش‌شرط مؤثری در توسعه و انتقال فناوری در کشورهای توسعه‌یافته است، در حالی‌که کشورهای در حال توسعه حقوق مالکیت فکری و رفتار انحصارطلبانه مالکان آن را به‌عنوان مانع اصلی دریافت فناوری‌های سبز می‌دانند. در این ارتباط، پرسش اصلی مقاله حاضر آن است که رژیم‌های بین‌المللی حقوق مالکیت فکری مؤثر در کاهش تغییرات آب‌وهوایی در چه وضعیت و جایگاهی قرار دارند؟ این مقاله با روش توصیفی و تحلیلی صورت پذیرفته و گردآوری اطلاعات آن به روش کتابخانه‌ای و مراجعه به منابع معتبراینترنتی است. یافته‌های مقاله حاکی از آن است که سیستم مالکیت فکری به‌واسطة نفوذ روزافزون در سطح رژیم‌های بین‌المللی دارای ظرفیت بالقوه‌ای در زمینه ارائه نتایج مثبت و تقاضای منافع عمومی برای یافتن راه‌حل برای کاهش تغییرات آب‌وهوایی موضوع گفتگوها و همکاری‌های مستمر و گسترده دیپلماتیک در مجامع بین‌المللی و در سطح عملی در رابطه با شرکت‌های خصوصی است.
International intellectual property (IP) regimes play a critical role in climate change management and control. Meanwhile, both developed and developing countries share a high level of responsibility for reducing greenhouse gas emissions and the negative effects of global warming. The main point of contention in international negotiations is the role and impact of IP, specifically patents, in the development and expansion of environmentally friendly technologies and the reduction of negative effects on global warming. In developed countries, IP encourages green innovations and is an effective prerequisite in the development and transfer of technology; however, in developing countries, IP and the monopolistic behavior of its owners is a huge impediment to receiving green technologies. In this regard, the study's main question was: "What is the position of international IP regimes that play a key role in climate change?” This descriptive-analytical study used a desk study and data from reputable online sources to compile its findings. The findings indicated that IP systems have the potential to provide positive results and demand for the public good due to increased influence at international regimes, which is the subject of ongoing and extensive diplomatic negotiations and cooperation in international meetings, as well as on a practical level in the context of private companies.
Machine summary:
org/licenses/by//http:)This is an open access article under the CC BY license رژيم هاي بين المللي حقوق مالکيت فکري نقشي محوري و تأثيرگذار در مديريت و کنترل تغييرات آب وهوايي دارند.
United Nations Framework Convention on Climate Change (UNFCCC) محيط زيست به مثابه ميراث مشترک بشري محسوب ميشود و ترتيبات بين المللي موجود در اين زمينه سعي دارند نظم حقوقي خاصي بر رفتار دولت ها و سازمان هاي بين المللي و مسئوليت پذير کردن ناقضان احتمالي ايجاد نمايند.
هدف اين پژوهش ، بررسي نقش رژيم هاي بين المللي حقوق مالکيت فکري در توسعه و انتشار فناوريهاي سبز است تا از اين طريق ، تفاوت ديدگاه هاي موجود در زمينه تغييرات آب وهوايي به ويژه ميان کشورهاي در حال توسعه و توسعه يافته برملا شده و با به حداقل رسيدن اين شکاف ها بستر مناسبي براي توسعه فناوريهاي محيط زيستي و مساعي مشترک جهت حفظ ميراث مشترک بشري در اين حوزه فراهم شود.
٤- تغييرات آب وهوايي، انتقال فناوري و مالکيت فکري 3 اجرايي کردن اهداف و تعهدات کنوانسيون چارچوب يا پروتکل کيوتو از سوي دولت ها براي توسعه و انتقال فناوريهاي سبز جهت کاهش تأثيرات تغييرات آب وهوايي، اساسا دشوار است چراکه هنوز اجماع بين المللي در مورد اجراي مناسب آنها شکل نگرفته ، مسئله اي که به فقدان انگيزه در اغلب کشورها براي مشارکت در سياست هاي تغييرات آب وهوايي منجر شده است .
Patent سازوکار موافقت نامه پاريس به عنوان جديدترين چارچوب بين المللي در مورد تغييرات آب وهوايي و کسب فناوريهاي سبز ميتواند تحقيق ، توسعه و انتشار فناوريهاي پاک را در يک مقياس براي مقابله با چالش هاي جهاني امکان پذير سازد يا خير.
(
, 
, 
)
